Memoires? (Πλού-Γή)

Μεγάλες μνήμες του μεγάλου καλοκαιριού
Αγάπη μοναχική, περίεργη, ξέφρενη
Στο άγριο βλέμμα και στα σμιχτά φρύδια
Στην αυστηρή γραμμή της μύτης
Που απαλά κολλάει στο μάγουλό μου
Την ώρα του ύπνου σου
Όταν βαθιά ονειρεύεσαι
Κι εγώ κρυφά φιλάω το πρόσωπο σου…

Χρόνια αργότερα θα διηγούμαι μια ιστορία
για τις δίνες που βρεθήκαμε,
τις κλειστές αυλές στις Σπέτσες,
τους θυμωμένους έρωτες μας
Η ανάμνηση όμως του μεσημεριάτικου ύπνου
της αργής ανάσας,
του σώματός σου που ζεστό ξεκουράζεται,
θα προδίδει πόσα πράγματα;
Πόσες σκέψεις καλά φυλαγμένες;

Πλού-Γή
-- (Για τον Άρη)