In the death car (Stefania)
Όνειρο 3ο και τελευταίο της νύχτας.
..........
Είναι νωρίς το πρωί... πάνω στην ανατολή του ήλιου.
Κάνει μια ψυχρούλα που με ανατριχιάζει αλλά μ' αρέσει... είναι αναζωογονητική αυτή η ώρα ξέρεις... η αγαπημένη μου!
Η νέα μέρα γεννιέται και το χθες αχνίζει μακρινό...
Η ταχύτητα ξέφρενη... τα μαλλιά ανεμίζουν...
Το σεβρολέτ είναι ανοιχτό... καταπράσινο. Τα καθίσματα δερμάτινα μαύρα.
Το ράδιο παίζει Iggy Pop "All we 've got is the silence... ιn the deathcar, we're alive, so come on mandolins, play... "
Σιγορμουρμουράω στο ρυθμό του τραγουδιού... γέρνω το κεφάλι μου στο κάθισμα... και σκέφτομαι πόσο όμορφος είσαι μωρό μου... τα μαύρα σου γυαλιά - γυάλινος τοίχος - μπροστά στα γαλάζια φωτεινά σου μάτια... πόσο θέλω να τα δω... έτσι όπως με κοιτάνε, κάθε που η σιωπή ανάμεσα μας μεγαλώνει...
Λένε τόσα πολλά... τόσα μυστικά... μου αρέσει η σιωπή σου μωρό μου.... έχω μάθει και την αφουγκράζομαι...
Περνάς το χέρι σου πίσω από τα μαλλιά μου.... με κοιτάς και χαμογελάς... ανοίγεις το volume και τραγουδάμε μαζί... " When I touched you, i felt that you still had your baby fat, and a little taste of baby's breath, makes me forget about death".
Ο δρόμος μπροστά μας στενός... μια λεπτή γραμμή μας χωρίζει από τη θάλασσα δίπλα μας... τη θάλασσα που έχει πάρει χίλια χρώματα τώρα... αισθάνεσαι την αύρα???
Πρωινή κάθαρση στα βρώμικα όνειρά μας.
..........................
delete.
"Stefania"
