Το Παραμύθι

Είναι πολύ καταθλιπτικό μέρος το παραμύθι.
Παλιό αρχοντικό, αποπνέει το γλυκό παρελθόν.
Γεμάτο από στιγμές μας κρυφές.
Ξύλινες καρέκλες και τραπέζια, γυριστή σκάλα, μικρά παράθυρα.
Σαν να σε φυλακίζει στον πανέμορφο κόσμο του...
Σ' έναν κόσμο φτιαγμένο από αγάπη...
Όμως δεν σ' αφήνει να δεις από τα μικρά παράθυρα τον αληθινό κόσμο...
Σε κλείνει σ' ένα τοπίο τόσο γλυκό που τελικά καταλήγει να σε πληγώνει.
Οι μορφές μας ζωγραφισμένες απαλά σ' έναν τοίχο.
Ένα παραμύθι κι εμείς, που τελείωσε γρήγορα και θλιβερά,
όπως άλλωστε κάθε παραμύθι της ζωής...
Τα παραμύθια των βιβλίων κοιτούν απορημένα.

Σοκολάτα...
Χάνσελ και Γκρέτελ...
Όμορφα ψέματα.
Ψέματα όμως...

(Για όσους ζουν στην Αθήνα έχω να πω ότι αναφέρεται στο Παραμύθι, ένα μαγαζί στην Γλυφάδα κοντά στην παραλία. Όσοι τι ξέρουν, και όσοι θελήσουν να το επισκεφθούν, θα μαγευτούν ιδιαίτερα τον χειμώνα. και ιδιαίτερα αν συνδεθεί με δικές τους καταστάσεις, όπως σε εμένα. Με ενδιαφέρει να δω την γνώμη σας για αυτό που έγραψα.)