Ο μοναχικός ή.. ψεύτικος Mπάμπης

Είναι αλήθεια άραγε το αληθοφανές πρότυπο που μου έχει δοθεί:
Ή μήπως ζω σένα αδιέξοδο δίχως καμία χαραμάδα φωτός...

Δίχως ένα άγγιγμα για να αντιληφθώ ότι είμαι ζωντανός και όχι ότι ζω και υπάρχω στην φαντασία κάποιου που είχε αυτή την ιδέα να με δημιουργήσει...

Σήμερα όλα μου πήγαν στραβά.

Αυτή την εβδομάδα όλα μου πήγαν στραβά.

Μόνος μου θα ξεκινήσω μια καινούργια ζωή, χωρίς κάποιον δίπλα μου χωρίς καμία ψυχή.

Δίχως εσένα δεν ζω μονάχα επιβιώνω στην αδιέξοδο αυτή.

Ίσως να μην το διαβάσεις ποτέ αυτό το γράμμα.

Ίσως καεί και αυτό όπως όλα τα άλλα...

Όμως να ξέρεις ότι θα είμαι πάντα εδώ και θα σε περιμένω ότι και να γίνει.

Παντοτινά δικός σου, Μπάμπης...

Δώσε μου ένα σημείο ζωής και ας πεθάνω...

Μην μ' αφήνεις μόνο γιατί φοβάμαι...

Για εσένα που θα χάσεις τον χρόνο σου αυτά τα λίγα δεύτερα απ' τον χρόνο σου διαβάζοντας αυτό, να ξέρεις ότι σ' αγαπώ και ας μην σε ξέρω...