Ο κάτοικος των αργυρών πόλεων (Πλού-γή)

Για τρια έτη συναπτά, κάτοικος ήμουν αργυρών πόλεων
μέσα τους στριφογυρνούσα ως τη σβούρα
μαζεύοντας μάλαμα από τα νερά τους και τον αέρα τους,
δε βιαζόμουν καθόλου να φύγω απο εκεί
παντοτινές μου οικίες τις λογάριαζα κείνες τις πόλεις,
ακόμη κι η λύπη τους καποιες φορές χαρουμενη ηταν κι αυτη -
μα πάνε τώρα, εικόνες μακρινές τις βλέπω απ' οταν έφυγα
κι οι αναμνήσεις τους λίγο θολές μου φαίνονται,
η επιστροφή ίσως σύντομα γίνει, ίσως κι αργά

Μα θα υπάρξει επιστροφή, αυτό βέβαιο είναι.

Πλου-Γη