Η μετάφραση της ξύλινης αποβάθρας (Chcome)
Το σούρουπο έρχεται δίχως αντανακλάσεις
- Κείνες τις δέσμες του φωτός που συνιστούν τους φόβους -
Τριγύρω δε σαλεύουν χώρες κι ήπειροι
Μόνο ψίθυροι κοχλάζοντες σιωπή
Δεμένες παλίρροιες - σαν χειραφετημένες γυναίκες-
που το χαμένο κύμα ιππεύοντάς το καβαλούν,
Μαρμαρωμένους παφλασμούς μουγκρίζουν
Κάτω απ’ τις ξύλινες αποβάθρες των ταξιδιωτικών εντύπων
Σε κάποια αποβάθρα έγινε κι η μετάφραση του Ρώσου
Μιλούσε για τσιγκέλια μυτερά, ανάποδα μπηγμένα μες στην άμμο
κρυφά χωμένα, τις φτέρνες των λουόμενων να σκίζουν
Αυτόπτες μάρτυρες εκείνοι μιας μυστικής συνάντησης
Εραστής κι ερωμένη κρυμένοι στους στρογγυλούς πασσάλους,
Η σκέπη τρίζει στων ξεχασμένων περιπατητών τα βήματα
Γλαρίσια κρωξίματα γύρω απ’ το όρθιο αγκάλιασμα
Την ώρα που πάνινες σεζ λονγκ φουσκώνουν θαλαγίσσια
Η γυναίκα έχει όνομα θαυμάσιο, φέρνει στο νου τους μήνες,
Φορά φουστάνι λευκό, τα χείλη κόκκινα βαμμένα
Βιαστικά φεύγει, φοβάται τους αγνώστους που κοιτούν
Ο άντρας σ’ αντίθετη κατεύθυνση με ένα καπέλο το πρόσωπό του κρύβει
Να αποδοθεί το απόγευμα με τα ηλεκτρικά φώτα,
- κυρίως το ότι θύμιζε απογευματινές βροχερές πρωτεύουσες -
Η λεπτή ομίχλη πάνω στη γέφυρα της αποβάθρας
Η περιέργεια των ανθρώπων για το λευκό φουστάνι
Τα φανερά τους βλέμματα για κείνο το καπέλο
Η καρέκλα που πάνω στο ξύλο σύρθηκε
Το γκρίζο κύμα που έγλυφε τους αστραγάλους
ο αέρας
ο τρόμος της παλίρροιας,
οι στάλες αίματος απ’ τα γδαρμένα πέλματα
