Δεν ήμουν πάντα εδώ (Jzor)

Μοναξιά...
μανιασμένος αέρας η σκέψη μου με παρασέρνει
και οι μνήμες;
σπασμένα γυαλιά φτιαγμένα να πληγώνουν.
Δεν ήμουν πάντα εδώ...
δεν όριζε το γκρίζο την ζωή μου. ξέρεις, αυτό το ενδιάμεσο χρώμα, αυτό το κάτι ανάμεσα στην λύπη και την χαρά, στο τέλμα και την δημιουργία, στο λευκό και στο μαύρο.
Υπάρχει άραγε τίποτα ανάμεσα σε αυτά;
Μήπως ζω στο τίποτα για το τίποτα;
Και οι δικοί μου άνθρωποι;
Συνάρτηση του εαυτού μου;
Ίσως απλά ένα υπόλοιπο στην ματιά και τη σκέψη τους.
ένα διαφορετικό είδωλο πέραν του καθρέφτη τους.
ένα δάκρυ κυλά.
τι ειρωνεία...
και αυτό στις αποχρώσεις του γκρίζου...