Ότι με στέλνει μακρύα σου

Τίποτα δεν υπάρχει πια που να σε θέλει να γυρίσεις και όσο και αν σε αγάπησα ποτέ δεν φάνηκες να το αντέχεις. Καθόλου δεν το ενιωσές ποτέ, σου έφευγα και με τα λάθη σου χανόσουν.Ποτέ σου δεν το θέλησες για μια φορά εσύ να έρθεις να με ζήσεις...
Κουράστηκα τόσο να ζώ αυτό το ψέμα της αλήθειας και όσα σου φωνάζουν τώρα πια πνίγονται όλα μες τη νύχτα... Δεν το αντέχω άλλο πια αυτά που έχω να τα κρύβω, και όσα μου είπες ξαφνικά γίνονται έργο που λατρεύω..
Δεν είμαι πια αυτό που ζείς ούτε αυτό που τώρα το γυρεύεις. Είμαι αυτό που δεν μπορείς όσο και αν θέλεις να το έχεις. Και όσο και αν τώρα σε ζητώ κουράστηκα να το πιστεύω πως ίσως κάποτε το δείς πως ότι έχω το καταστρέφω...
Περίμενα για να σε δώ, να δω στα μάτια σου τον κόσμο. Αυτοεξόριστη να ζώ εξώ από δρόμο διχασμένο.
Δεν είμαι πια ότι διαλέγεις, ότι δύσκολα το αγαπούσες...
Είμαι ότι τώρα σε πονάει,αυτό που ακόμα σε φοβίζει. Ότι σε διώχνει μακρυά, ότι σε ζητά να τ' αφήσεις...
Είμαι εκείνη που τώρα φεύγει και αφήνει πίσω όσα ζητούσες, μαζί με αυτά να με λατεύεις μήπως και μάθεις πόσο πονούσες ...