Προβολή πηγής για Το κουφάρι (Πλου-Γη)

<br />
Κάποτε ίσως βρεθώ σε φυλακή υγρή,<br />
νερό μες στα πνευμόνια μου θα μπαίνει<br />
ωραία θα χαμογελώ<br />
Και τη νανά μου τη Χρυσσώ θα βλέπω

Μόλις το σώμα ελαφρύ, ανέβει στον αφρό,<br />
Εγώ βυθούς θα ράβω,<br />
κοράλλια θα κεντώ<br />
Και τους τριαντατρείς υφάλους θα ξηλώνω

Κάποτε ίσως, κύματα το σώμα μου ξεβράσουν<br />
σ’ ακτή με άμμο ψιλή.<br />
Ένα πουλί θα ’ρθει να με τσιμπολογάει<br />
κι ένα καβούρι θα μου πλέκει τα μαλλιά

Τα πρωινά τ' αλάτι θα με γλύφει<br />
Μια φοινικιά καρπούς θα μου προσφέρει<br />
Η θάλασσα τα πόδια μου θα πλένει<br />
Μα εγώ νεκρό κορμί θα είμαι.

Κάποτε ίσως, κουφάρι μ’ασπρες κόχες<br />
Θα ’χω γίνει<br />
Ένα νερόφιδο θα ’ρθει να με τυλίγει<br />
Και τις χρυσές μου πέτρες θα μου κλέβει.

<br />
2005<br />

[[Category: Πεζός Λόγος]]