Το γνώριμο επιτέλους (Πλού-γή)

Τις ίδιες νότες πάλι
πολλές φορές πρέπει ν' ακούσω
να αποφασίσω που πρέπει να πατήσεις
ο ήχος να 'ναι γλυκός κι απαλός
γνώριμος κι οικείος
ουδέτερος και ροζ
κάπως διαφορετικός απ’ όσα τραγούδια ξέρουμε μαζί

Τις ίδιες ερωτήσεις πάλι
πολλές φορές πρέπει να κάνεις
να βρεις που πρέπει να μιλήσεις
η ερώτηση να 'ναι περίεργη κι αστεία
γνώριμη και οικεία
ουδέτερη και γκρίζα
ίδια ακριβώς με όσες έχουμε συνηθίσει

Τα ίδια σεντόνια πάλι
πολλές φορές πρέπει να στρώσω
να αποφασίσω που πρέπει να γείρω
ο ύπνος να 'ναι ήσυχος και ξέπνοος
γνώριμος κι οικείος
ουδέτερος και μπλε
ίδιος και αλλιώτικος με όσους έχουμε κάνει

Στον Άρη
Απρ. 2004 - Λουτρ.

Πλου-γη