Προβολή πηγής για Να Πάρ'η Ευχή (lykofos)

Να πάρει η ευχή<br />
τους δρύινους νευρώνες μου<br />
την αδενίνη μου την αγριομυρτιά,<br />
αειθαλούς χειμώνες μου<br />
τον μίτο ροδοδάφνη μου,<br />
και την πετούνια ενυδρίδα στην καρδιά.

Να πάρ 'η ευχή<br />
και κείνο το ζιβάγκο τ' αλγεινό,<br />
που μου φορούν περβάζι στο λαιμό.<br />
Την έξη στο κρηπίδωμα<br />
που ακούς, το μοιχικό.<br />
Την αδυσώπητη άγνοια,<br />
δυσοίωνο οστάριο ωχρό,<br />
της φύσης σου ωάριο πενιχρό..

Να πάρει η ευχή<br />
Κείνο το φλεγμονώδες απολίθωμα<br />
κοκίτη ηττημένου μαστροπού,<br />
που 'κανες παρακέντηση κι εξάνθημα<br />
ενσάρκωση επίδοξου θεού.

Τη μούχλα του ναυάγιου στο μπαλκόνι σου<br />
και του πλακούντα σου το παθογόνο ξύσμα,<br />
το περιστήθιο που απλώνεις στο σαλόνι σου<br />
και του αδιάπτωτου μουσώνα μου το πείσμα.

Να πάρ 'η ευχή<br />
Της αβλεψίας σου τη μαύρη παντομίμα<br />
μυωπική οξείδωση, στο πόσιμο μου ποίημα,<br />
της νεκροψίας μου ορκισμένος τιμωρός<br />
πικρός μυελός στου ναργιλέ το λύμα..

Να πάρει η ευχή..

η ευσεβής εκείνη,<br />
που σαν στιλπνή νερομπογιά<br />
στον νεροχύτη σβήνει,<br />
αβρά αδιάλυτα φιλιά,<br />
(δυνητική μου θημωνιά)<br />
και μια μουτζούρα αφήνει,<br />
τα ναύλα..<br />
πύελος<br />
θύλακας<br />
διείσδυση<br />
γύρη, επικανθίδα<br />
αδέξια θρέψη,<br />
ολόσωμα<br />
πανώλη..<br />
Εξωδίκως κι επ' αόριστον<br />
ένοχος

Να πάρ' η ευχή<br />
τους δρύινους νευρώνες μου<br />
την αδενίνη μου την αγριομυρτιά,<br />
αειθαλούς χειμώνες μου<br />
τον μίτο ροδοδάφνη μου,<br />
και την πετούνια ενυδρίδα στην καρδιά......<br />
<br />
[[Category: Δικοί μας στίχοι / Μελοποιήσεις]]