Σαν ξαφνικη βροχή (stefania)

Σαν ξαφνική βροχή οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν.
Σε τυραννούν και σε μπερδεύουν.
Σε κάνουν χάλια και νιώθεις μόνος.
Μόνος με χίλια γιατί που δεν μπορείς να απαντήσεις.
Καρφωμένες σαν τα πόστερ που έβαζες μικρός.
Κολλημένες σαν τις τσίχλες κάτω από το θρανίο σου.
Να αιωρούνται στα μονοπάτια του μυαλού σου...
Και το ξέρεις καλά ότι κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει.
Τις απαντήσεις τις ξέρεις μόνο εσύ.
Είναι και αυτό ένα παιχνίδι που πρέπει να παίξεις.
Ένα παράξενο παιχνίδι που σου τρώει το μυαλό.
Δεν είναι παιχνίδι γνώσεων.
Δεν θέλει καν να είσαι έξυπνος.
Όχι.
Οι "έξυπνοι" να το ξέρεις είναι οι πιο τυφλοί.
Με μάτια κλειστά και καρδιά αγνή
προσπέρνα τη λογική και πήγαινε ευθεία στο μέλλον.
Στρίψε αριστερά στο παρόν και θα δεις μπροστά σου το παρελθόν.
Κάπου εκεί ανάμεσα θα χαθείς από αυτά που θα αντικρίσεις.
Στιγμές, εμπειρίες, συναισθήματα, πάθος, τρέλα, ηθική, ανηθικότητα, όνειρα, αδιέξοδα, φόβος.
Αυτογνωσία.
Και ένα σύμπαν που γυρνάει αφηνιασμένα γύρω σου...
Εκεί θα βρεις αυτά που ψάχνεις.
Είναι η ζωή σου.
Μια παρένθεση σ΄ ένα χοντρό βιβλίο.
Που δεν το βαριέσαι γιατί ποτέ δεν ξέρεις το τέλος...

...........................