Το τρελλοχωριό

Στης Γαλατίας τη καρδιά, άφαντο μες τον χάρτη
υπάρχει ένα μικρό χωριό, δυό στρέμματα και κάτι
που κατοικείται απο διακό, περίπου νοματαίους
αντισταση στον τύραννο, σαν φύλακες του χρέους

Βράχος κόντρα στη λαίλαπα, ολόρθοι έχουν μείνει
κακό σπυρί στο πισινό, του Καίσαρα έχουν γίνει
στη γης δεν εχει φόβητρο, φρένο για να τους βάλει
μονάχα μην ο ουρανός, τους πέσει στο κεφάλι

Μιλούνια λεγαιωνάριοι, τριγύρω τους φυλάνε
(βαρέα κι ανθυγιεινά, άραγε τους κολάνε;)
"καταταχθείτε λέγανε, στου Καίσαρα τ' ασκέρι"
μα τώρα μάθανε καλά, πως τρίβουν το πιπέρι

Εδώ η γενναιότητα, συνάντησε τη τρέλλα
θαρρώ σαν έβρεχε μυαλό, κρατάγανε ομπρέλλα
με του καβγά τη προσμονή, υπάρχουν κι ανασαίνουν
και σαν φουντώσει ο σαματάς, τον Αδη ανασταίνουν

Εχουνε φίλτρο μαγικό, κρυμμένο στο τσουκάλι
μ' αυτό γεμίζει ο Αστερίξ, της ζώνης το μπουκάλι
απ τον Τουτάτη συνταγή, σταλμένη με φιρμάνι
και βότανα που κόβονται, μ' ένα χρυσό δρεπάνι

Με μια γουλιά φλεγοβολάς, ταράζεσαι ως τα μπούνια
μάγκα μου τύφλα να'χουνε, του Τσέκου τα ματζούνια
παίρνεις του Κάχι τη γροθιά, τη δύναμη του Δήμα
του Λεωνίδη τη καρδιά, και της Χαλκιά το βήμα

Μες το τσουκάλι τούτο δω, αντί για κολυμπήθρα
έπεσε μέσα ο Οβελίξ, μικρό παιδί μια νύχτα
κι έκτοτε έχει δύναμη, παληκαριά μεγάλη
σαν κάποιος μες τις φλέβες του, ντούρασελ να χει βάλει

αλλά δεν φτάνει η δύναμη, θέλει και εξυπνάδα
κι εδώ προβάλει φίλοι μου, του Αστερίξ η δάδα
που χει μυαλό σαν ξυραφιά, και πονηριά καμπόση
εγγύση πως τη στραβή, παρτίδα θα τη σώσει

Σε λεξικό Γαλατικό, τη πλήξη να ορίσει
δεν συναντάς την ορμηνιά, άγνωστη ειν η ρήση
όμοιους δεν έχει πουθενά, έχουν χαβά δικό τους
στης τρέλλας τους τα όρια, ζητούν το μερτικό τους