Το τελευταίο ζεϊμπέκικο (nyctodos)

Σ’ ένα ζεϊμπέκικο πιασμένη η ζωή μας

Χαμένα βήματα σε πάλκα λαϊκά

Μες στην στροφή μας, ειν’ οι φίλοι μας κι οχτροί μας

Κι’ όλα τα λάθη μας, καινούργια και παλιά

Μαύρο παπούτσι, πάνω σε λευκό πλακάκι

Σέρνοντας κλείνει, ένα κύκλο στην χαρά

Αφήνει έξω, της αγάπης το γινάτι

Σαν αποτσίγαρο, το όνειρο πατά

Μεγάλο είναι της ζωής το τραγουδάκι

Πάνω στην πίστα στον σκοπό του μας τραβά

Πίσω η καρδιά, χτυπά πικρά το παλαμάκι

Και μείς τα χέρια μας, σηκώνουμε ψηλά

Κι έτσι χορεύοντας, περάσανε τα χρόνια

Καίμε τσιγάρο, κι άντε πάλι απ’ την αρχή

Παλιοί ζεϊμπέκηδες, στου κόσμου τα αλώνια

Ρίχνουμε αλάτι, μες στου χάρου την πληγή

Χρήστος Σταυρακούδης (nyctodos@yahoo.gr)