Της ψυχής μου τα κομμάτια

Με σκυφτό κεφάλι, δέρνομαι στην μπόρα,
ξεροσφύρι πίνω, πίκρα και καημό.
Μοναχός φροντίζω τις πληγές μου τώρα
πού ‘χουνε ανοίξει απ’ το χωρισμό.

Της ψυχής μου τα κομμάτια
έχω κάνει σκαλοπάτια
σκαρφαλώνω για ν’ ανέβω
μπας και κρατηθώ.
Μόνος που να βρω κουράγιο
στης ζωής μου το ναυάγιο
του χαμού χορό χορεύω
ώσπου να χαθώ.

Τρέχω και δε φτάνω και στο τέλος πάντα
όνειρα που κάνω, πέφτουν στο κενό,
Έτσι την καρδιά μου κι όλα μου τα νιάτα
κάλυψαν σουβάδες απ’ τον ουρανό.