Σ' ένα παιδί (Παπαδιάφανος)

Πάνω στα βράχια προσπαθώ
τη σκαλισμένη σου φωνή να αγαπήσω
Μήπως μπορέσω και σωθώ
τα καλοκαίρια άλλη φορά να μη μισήσω

Έχεις αφήσει τη χαρά
στο περιθώριο του κόσμου και φοβάμαι
μη με γελάσουν τα νερά
και με τραβήξουν και στη λύπη σου με πάνε

Μη με τρομάζεις, άμα θέλεις
θύμησέ μου πώς να ζω
Έχω ξεχάσει τη φωνή σου
και δεν ξέρω τι να πω

Φεύγουν τα χρόνια κι απορώ
πόσα μπορώ απ' τη ζωή μου να κρατήσω
Σ' ένα παιδί θα εξιστορώ
τα καλοκαίρια που όλο λέω πως θ' αγαπήσω

Σ' ένα παιδί που θα 'χει δει
λίγο απ' τον κόσμο της αγάπης και του μίσους
Και θα μιλώ σ' ένα παιδί
που θα 'χει ολόιδια φωνή με τη δική σου