Πριν το ηλιοβασίλεμα (Ήλιος)

Θαλασσινός αέρας στης πόλης τα στενά
στεγνώνει τις σταγόνες που έχω στα γυαλιά μου...
Κι ήταν τα δάκρυα που έχυσα για σένα,
πριν το ηλιοβασίλεμα

Είσαι ένα λούλουδο χαμένο σε λιβάδι
που όχλοι ανθρώπων κυνικών ποδοπατούνε πάλι.
Φόβος γλυκός, στον τρόπο σκέψης μου για σένα,
άλογο η καρδιά μου καλπάζει για τα ξένα.

Ανοίγοντας τα φύλλα σου μυρίζει η ομορφιά σου,
θα κατεβούνε ξωτικά του δάσους να θαυμάσουν!
κι αυτό που με πειράζει είναι
δεν θα' μαι εκεί...
-να κάτσω να θαυμάσω κι εγώ απ' την αρχή.

Πιασμένες οι νεράιδες απ' τις αγκάλες νάνων,
θα ικετεύουν... την ευχή, να στείλουνε κοντά μου,
τις μαραμένες μας ψυχές να ξαναζωντανέψω,
με τ' όνειρο του έρωτα... να 'ρθω και να σε κλέψω

Θαλασσινός αέρας στης πόλης τα στενά
στεγνώνει τις σταγόνες που έχω στα γυαλιά μου...
Κι είναι τα δάκρυα που έχυσα για σένα,
πριν το ηλιοβασίλεμα

Ήλιος
step_by_step@mail.gr