«Το τρελοκόριτσο»... Ντυμένο στα μαύρα (Νυκτωδός)

Άρχισε ο μεγάλος πλάτανος του λαϊκού μας τραγουδιού να χάνει τους κλώνους του έναν έναν. Αυτό το μεγάλο δέντρο που σκίαζε στην πλατεία του κόσμου τα μεσημεριανά μας ούζα και τις λαϊκές ψυχές μας άρχισε να γερνάει και να μας αφήνει ακάλυπτους στον καυτό καλοκαιριάτικο ήλιο.

Α ρε Γρηγόρη!!
Δεν είναι τόσο το φευγιό που πονάει όσο η αδυναμία μας να αναστήσουμε φωνές που να ακολουθήσουν την δική σου στράτα.

Εγκλωβιστήκαμε στην παράνοια κάτι μουσικών "επιδημιών" η ακαδημιών όπως τις λένε και χάσαμε το όνειρο, τον σκοπό, και το μεράκι μας.

Ήθελα να γράψω δυο λόγια καρδιάς για το ταξίδι σου στο «Νησί των Αζόρων», αλλά διαπιστώνω ότι δυσκολεύομαι πολύ να γράφω για ανθρώπους που είναι αθάνατοι.

Η γήινη υπόσταση μου δεν μου επιτρέπει μεγαλοστομίες και σαχλαμάρες.

Διάβασα αρκετές τέτοιες τις τελευταίες μέρες... Θα μείνεις λενε αξέχαστος και ότι αφήνεις πίσω σου μεγάλο κενό. Τι αηδίες είναι αυτές.
Κενό αφήνει πίσω του κάποιος που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει αυτό που άρχισε.

Εσύ Γρηγόρη έκανες τον κύκλο σου, μας έκανες πιο πλούσιους, μας αποκατάστησες με μεγάλη διαθήκη και έσμιξες τις φτερούγες σου για το τελευταίο πέταγμα.
Αξέχαστος θα μείνεις στους δικούς ανθρώπους, στην γυναίκα σου, στα παιδιά σου, στα εγγόνια σου. Σε μας φίλε Γρηγόρη, ταιριάζει η λήθη για να μην ντρεπόμαστε τα επόμενα χρόνια για το κατάντημα που φέραμε στο ελληνικό τραγούδι. Και φταίμε όλοι.

Αντί στεφάνι σου στέλνω ένα στιχάκι να έχεις κάτι να διαβάζεις στον δρόμο. Όσο για το «τρελλοκόριτσό» σου αυτό θα είναι ίσως το μοναδικό πρόσωπο που θα γυρνάει για καιρό ακόμα στα σοκάκια, κάπου εκεί στο Περιστέρι στα μαύρα.

Ακόμα μια καρέκλα στο πατάρι
Στο μαγαζί του κόσμου αδειανή
Μία ζαριά, Γρηγόρη μες στην ζάλη
Που φέρνει ντόρτια, και σου παίρνει την ζωή

Στον Μάρκο έγνεψες, τα ναύλα να πληρώσει
Μα ο καιξης του χάρου, δεν παίρνει τα λεφτά
Γιατί χρωστά, ακόμα, μια ζωη να δώσει
Στον αετό εκείνον, που 'χε φτερά μισά

Αφήνεις το ποτήρι σου γεμάτο
Θα ρθεις κάποια στιγμή για να το πιεις
Σαν μαύρο μάγκα, που τον βρίσκει το Σαββάτο
Να πίνει ούζα στην οδό Καισαριανής

Σταυρακούδης Χρήστος
Στιχουργός
Αλεξανδρούπολη