|
|
| Γραμμή 1: |
Γραμμή 1: |
| − | <br />
| |
| − | "κοιτούσε μακρινός,<br />
| |
| − | επίμονα το δήλωνε...
| |
| | | | |
| − | <br />
| |
| − | "Όσα θέλεις δε μπορεί να τελειώνουν εδώ", της είπε ίσως παρηγορητικά.<br />
| |
| − | Δε τον πίστεψε ασφαλώς, μιας και διέκρινε αυτό που φοβόταν πάντοτε. Το ανεπαίσθητο σημάδι οίκτου και ειρωνείας ταυτόχρονα. Μόνο που αυτή τη φορά έσφαλε.
| |
| − |
| |
| − | Δεν την λυπόταν ούτε την ειρωνευόταν. «Ο κάθε άνθρωπος φέρει ευθύνη των πράξεων του», αυτό ήταν το σύνθημα του. Το εφάρμοζε στο έπακρο, αυτό ήταν που τον έκανε να δείχνει σκληρότερος, πιο ανθεκτικός.
| |
| − |
| |
| − | Εάν έκανε λάθος δε δικαιολογούταν ούτε ζήταγε συγνώμη, απλώς... το διόρθωνε. Για αυτό δε συμπαθούσε τις συγνώμες και τα κλάματα. Δεν ήταν ιερέας ούτε δεχόταν τα δάκρυα ως απόρροια της ανθρώπινης λογικής, παρά σαν μια μάλλον αλλοπρόσαλλη εκτόνωση.
| |
| − |
| |
| − | Όταν της δήλωσε ότι θέλει να χωρίσουνε, ασφαλώς και πίστευε ότι δε μπορεί ένας οποιοσδήποτε χειραφετημένος άνθρωπος να στηρίζει όλο του το είναι σε μία σχέση. Έτσι λοιπόν πίστευε ότι για την Ιωάννα δε θα ήταν και τεράστια η απώλεια. Εξάλλου οτιδήποτε μεταξύ τους είχε πλέον παραωριμάσει.
| |
| − |
| |
| − | Περί έρωτα; ουδείς λόγος. Όταν του το ανέφερε, γέλασε άθελα του. Αδύνατο, κάποιος φυσιολογικός άνθρωπος να πιστεύει σε τέτοιες νεφέλες. Η σχέση ήταν μια μάλλον εξανθρωπισμένη συμφωνία μεταξύ δύο συνδικαιούχων. Ο έρωτας δεν είχε καμία θέση στην ψυχοσύνθεση δυο ανθρώπων που έχουν περάσει τη φάση της όποιας εφηβείας. Χώρια που η γέννηση ελπίδας και προσμονής που προκαλεί έχουν ως αποτέλεσμα την περιττή κατανάλωση χρόνου και νοητικής διαύγειας.<br />
| |
| − | Τι αηδίες είναι αυτά πάλι, σκέφτηκε!
| |
| − |
| |
| − | Εκείνη όμως... αυτό ήταν άλλο θέμα. Ακόμα μια φορά δεν τον πίστεψε όταν της απάντησε ότι δεν υπάρχει άλλη γυναίκα, ότι απλώς το πρόγραμμα του δε του επέτρεπε τη συνέχιση μιας τέτοια σχέσης. Ειδικά τώρα που θα αναγκαζόταν να βρίσκεται συχνά στο εξωτερικό. Επανεξέταση της απόφασης; καμία περίπτωση.
| |
| − |
| |
| − | Όμως αλήθεια έλεγε, έτσι είχαν τα πράγματα. Εκείνη το γνώριζε κατά βάθος, την τρόμαζε ότι δε την είχε αντικαταστήσει ένας άνθρωπος αλλά κάτι άψυχο, μια καριέρα. Μάταια προσπάθησε να αποσπάσει παραδοχή για ύπαρξη τρίτου προσώπου.
| |
| − |
| |
| − | «μα νόμιζα ότι ήσουν ερωτευμένος μαζί μου», ανέφερε με κάποιο τόνο κατηγορίας, αν και γνώριζε ότι δεν ετίθετο τέτοιο θέμα. Έτσι έλαβε την αναμενόμενη απάντηση...<br />
| |
| − | «δεν είπα ποτέ ότι ήμουν, μονάχα ότι σε αγαπάω είπα». Δε την παρηγόρησε αυτό. Άλλωστε όλους τους αγαπούσε και τους βοηθούσε, έμπρακτα. Ένα σημαντικό ποσό από το υστέρημα του το έστελνε για τα παιδιά του τρίτου κόσμου και τους αναξιοπαθούντες.<br />
| |
| − | Της έδωσε πάντως το δικαίωμα του τελευταίου λόγου λίγο προτού, όπως δε συνήθιζε, κτυπήσει την πόρτα νευριασμένος.<br />
| |
| − | «Απορώ ποιος σε μίσησε τόσο ώστε να έχεις αληθινή αγάπη για όλους μα όχι για τον εαυτό σου, ώστε να μπορέσεις να αγαπήσεις αυτό που θες».<br />
| |
| − | Για πρώτη φορά στα τέσσερα χρόνια που ήταν μαζί, είπε κάτι που τον πείραξε αληθινά. Ένιωσε μια πικρή γεύση νίκης.
| |
| − |
| |
| − | Κατεβαίνοντας τη σκάλα αναλογίστηκε για λίγο ποιο θα ήταν το μέλλον του εάν η μεγαλύτερη του αγάπη είχε τέτοια κατάληξη. Σύντομα όμως το ξέχασε μετά από ένα επείγον τηλεφώνημα για μια νέα δουλειά στη Γερμανία. Έφευγε το μεσημέρι της ερχόμενης μέρας και έπρεπε να ετοιμαστεί.
| |
| − |
| |
| − | Όταν το επόμενο πρωί τον κάλεσαν από το γενικό νοσοκομείο Αθηνών, έτρεξε ως όφειλε. Εκεί αναγνώρισε το πτώμα της Ιωάννας που το προηγούμενο βράδυ κάρφωσε στο λαρύγγι της τη πένα με την οποία προσπάθησε να του γράψει κάποια λόγια.
| |
| − |
| |
| − | Η συνειδητοποίηση ότι σήμαινε για κάποιον τόσα πολλά, ώστε να θυσιάσει τη ζωή της για εκείνον, τον συγκλόνισε.
| |
| − |
| |
| − | Η ζωή, όμως δεν είναι παραμύθι γι αυτό συνεχίζεται. Λίγο πριν φύγει για το αεροδρόμιο- η αναβολή της πτήσης δε θα άλλαζε τίποτε-έκανε να του φύγει ένα δάκρυ το οποίο ήταν το δεύτερο στη ζωή του που άφησε να κυλήσει πιο κάτω από το νου του. Ήταν το μόνο που απέμενε να κάνει για εκείνη πια, τα υπόλοιπα τα είχε ήδη κάνει...
| |
| − |
| |
| − | <br />
| |
| − | ... ένοχος"
| |
| − |
| |
| − | <br />
| |
| − | [[Category: Πεζός Λόγος]]
| |
