Χωρίς τίτλο (Παπαδιάφανος)

Πλέω κοντά σου σαν έρημο πλοίο
που 'χει ξεχάσει το χρώμα των φάρων
κι έχω τη μοίρα χιλιάδων Ικάρων
που είπαν στον ήλιο "αντίο"

Σ' έχω πυξίδα και σπάνιο φως μου
κι έτσι τολμώ να οδηγώ το σκαρί μου -
μα όσο κοντεύω να φτάσω, μικρή μου,
πέφτω στα βράχια του κόσμου...