Φουτουρισμός-Συντηρητισμός

Από Κιθάρα wiki
Έκδοση στις 03:51, 3 Ιουνίου 2005 υπό τον/την (Συζήτηση)

('διαφορά') ←Παλιότερη αναθεώρηση | εμφάνιση της τρέχουσας αναθεώρησης ('διαφορά') | Νεώτερη αναθεώρηση→ ('διαφορά')
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση


Η ομάδα των φουτουριστών δεν μπόρεσε ποτέ να επικρατήσει λόγω της έλλειψης εξοπλισμού της. Ενός εξοπλισμού που θα μπορούσε να βοηθήσει αποτελεσματικά στην περαιτέρω αξιοποίηση των ιδεών τους.

Ο στόχος τους ήταν η δημιουργία μιας μουσικής η οποία θα περιελάμβανε τους καθημερινούς θορύβους.

Πιο γνωστοί φουτουριστές μουσικοί είναι ο Λουίτζι Ροσόλο* (1885-1947), ο Έντγκαρ Βαρέζ (1883-1965) και ο Άρθουρ Χόνεγκεν.
Ο Βαρέζ ήταν εκείνος, ο οποίος προώθησε την εκτεταμένη χρήση κρουστών και πνευστών. Το έργο του "Ιονισμός" είναι ένα από τα πρώτα δυτικά έργα με αποκλειστική χρήση κρουστών.


Συντηρητισμός

Ένα στοιχείο που επιβίωσε στις αρχές της σύγχρονης μουσικής, ήταν αυτό του συντηρητισμού, σε άλλους συνθέτες λιγότερο, σε άλλους περισσότερο, όπως ο Γκράνβιλ Μπάντοκ, ο Άρθουρ Μπλις, ο Γουίλιαμ Γουόλτον.

Ακόμη και πιο προοδευτικοί συνθέτες, σαν τον Μπέντζαμιν Μπρίτεν (1913-1973) και τον Μάικλ Τίπετ δεν μπόρεσαν να αποβάλουν εντελώς το στοιχείο του συντηρητισμού.




  • Ο Ρουσόλο δημιούργησε μια σειρά intonarumori (έντονων ρυθμικών θορύβων), με μηχανές που σχεδιάστηκαν ειδικά για να παράγουν έντονους θορύβους, όπως έκρηξη, σπάσιμο κ.τ.λ.


Σημείωση:

O φουτουρισμός ήταν καλλιτεχνικό κίνημα που καθιερώθηκε περίπου στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα.
Η βασική αρχή των φουτουριστών ήταν η εξύμνηση της επιθετικότητας, της ταχύτητας, της εκμηχάνισης.


Αυγή Νέζη

Προσωπικά εργαλεία
Χώροι ονομάτων

Παραλλαγές
Ενέργειες
Πλοήγηση
Εργαλειοθήκη