Υστερη ρομαντική εποχή

Από Κιθάρα wiki
Έκδοση στις 06:21, 23 Οκτωβρίου 2004 υπό τον/την Chcome (Συζήτηση)

('διαφορά') ←Παλιότερη αναθεώρηση | εμφάνιση της τρέχουσας αναθεώρησης ('διαφορά') | Νεώτερη αναθεώρηση→ ('διαφορά')
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Κατά την περίοδο της αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα Γ' (1852-1870), η μουσική στο Παρίσι άλλαξε και παρόλο που η κυριαρχία της όπερας συνεχίστηκε, μια νέα μορφή σατιρικής μουσικής παράστασης αρχισε να γίνεται δημοφιλής. Ο κυριότερος εκπροσωπός της ηταν ο Οφενμπαχ, ένας
πολύ πρωτοτυπος συνθέτης ο οποιος ασκησε μεγάλη επιρροή στις αγγλικές οπερες. Στην Αγγλία ενα άλλο μεγάλο ονομα της εποχής ηταν ο Γκουνό του οποιου το εργο "Φαουστ" αφησε εποχή στην αγγλική οπερα.

Ανωτερος και απο τον Γκουνό ηταν ο Ζωρζ Μπιζέ (1838-1875), απο τους σπουδαιότερους μουσικούς της Γαλλίας. Ο Μπιζέ ήταν αναγνωρισμένος ως ταλαντουχος συνθέτης όμορφων μελωδιών αλλά απέτυχε να εντυπωσιάσει τους ακαδημαικούς με όπερες, οπως "Οι αλιείς μαργαριταριών" και η "Καρμεν" οι δημόσιες παραστάσεις της οποιας, ηταν αποτυχημένες. Ωστοσο, οπως ειναι γνωστό, η "Καρμεν" με σύνθεση κωμικής οπερας και πεζους διαλόγους μεταξυ των χαρακτηρων, σημείωσε μεγάλη επιτυχία μετά το θανατό του.
Ως συνθετης ο Μπιζέ ακολουθουσε παντα τους παλιους κανόνες και δεν απαρνηθηκε το μουσικο παρελθόν για να δημιουργήσει ενα νέο.

Ανάμεσα στους Γαλλους συνθέτες που διακρίθηκαν σε αλλα ειδη μουσικής, ήταν ο Σεζάρ Φρανκ, ο Γκαμπριέλ Φορέ, ο Βινσεν ντ' Ιντύ, ο Ερνέστ Σοσόν και ο Εντουάρ Λαλό. Οι περισσοτεροι Γαλλοι συνθετες επηρεαστηκαν απο τη μουσικη του Βαγκνερ και προσπάθησαν να προσεγγισουν την τεχνική του.


Προσωπικά εργαλεία
Χώροι ονομάτων

Παραλλαγές
Ενέργειες
Πλοήγηση
Εργαλειοθήκη