Ρομαντική περίοδος της μουσικής - Κεντρική Ευρώπη (Μπετόβεν)
Κατα την πρώιμη ρομαντική περιοδο κυριαρχησε η μουσική του Μπετόβεν. Ηταν ο πρωτος που υιοθετησε τη ρομαντικη ιδέα του συνθέτη ως καλλιτεχνη και όχι ως τεχνίτη. Σίγουρος για την ιδιοφυια του και το όραμά του, ακολούθησε το δικό του δρόμο ως πιανιστας και ήταν ο σπουδαιότερος αυτοσχεδιαστής της εποχης του. Ηταν εκεινος που άλλαξε τις αντιλήψεις των ανθρώπων σχετικά με τη δύναμη που μπορει να υπάρχει στη μουσικη του πιάνου. Απαίτησε μάλιστα απο τους κατασκευαστές καλύτερα όργανα έτσι ώστε να αντικαταστήσει τα ελαφρα βιεννεζικα πιανα και εργάστηκε εντατικά για να αναπτύξει ορχηστρικες αντηχήσεις στο πιάνο που θεωρουνταν ασυλληπτες μια δεκάετία νωριτερα.
Επίσης απαιτησε μεγαλυτερη δεξιοτεχνία απο τις ορχηστρες και τους σολίστες.
Οι δύο πρωτες συμφωνιες του που παρουσιαστηκαν το 1800 και το 1803 αντιστοιχα αλλά και οι σονάτες του "Παθητική" (1798) και "Υπο το σεληνόφως" (1801) αναζητουν νεες πιθανότητες αντηχησης και μορφών, φέρνοντας έτσι τον κλασσικισμο στα ορια του. Η 3η του συμφωνια ωστόσο, η "Ηρωική" ήταν αυτη που ανοιξε το δρόμο προς το ρομαντισμό.
Αρχικά ο ηρωας της "Ηρωικής" ήταν ο Ναπολέων Βοναπαρτης αλλά λεγεται οτι μετά την αυτοανακήρυξη του σε αυτοκράτορα ο Μπετόβεν έσκισε με αηδία και οργή την αφιερωσή του. Η συμφωνία αυτη ηταν τεράστια για την εποχη της. Το δευτερο κομματι της (το πενθιμο εμβατηριο) διαθέτει απαράμιλλη ένταση.
Οι αντιδράσεις του κοινου ήταν επίσης χαρακτηριστικές της ρευστοτητας της εποχης. Κάποιοι τη θεώρησαν αριστούργημα και άλλοι την αντιμετώπισαν ως απαράδεκτη παραβίαση της παράδοσης.
Την περιόδο εκείνη παρουσίασε τα πρώτα συμπτωματα κωφωτητας. Ο Μπετόβεν αρχισε να βουλιάζει σιγα σιγα στην κατάθλιψη και την απομονωση. Ο τέλειος τόνος όμως που είχε τον έκανε ικανό να συλλαμβάνει τη μουσικη χωρίς καν να την ακούει. Κάποια απο τα καλυτερα εργα του γράφτηκαν ενώ είχε χάσει την ακοή του. Μετα την "Ηρωική" ο Μπετόβεν παρηγαγε μια σειρα αριστουργημάτων οπως την όπερα "Φιντέλιο", τα τρία κουαρτέτα "Ραζουμόφσκι", το κονσερτο για βιολί, το 4ο και 5ο κονσερτο για πιάνο, την 4η και την 8η συμφωνια του καθώς και πολλές σονατες για πιάνο. Η τεχνικη του και η φόρμα του χαρακτηρίζονται απο την προσωπικη του σφραγίδα.
Μετά απο μια λιγοτερο παραγωγικη περίοδο η καριερα του έφτασε στο απόγειο με το αριστουργημα "Ιερα ακολουθια" (1819-1823), την εξαιρετικη 9η συμφωνία του και τα τελευταια του κουαρτέτα εγχόρδων.
Ο Μπετόβεν ήταν ένας απο τους πρώτους συνθετες που επέτρεψε στο θέμα να υπαγορευει το χειρισμό της μουσικής φόρμας.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Ο Μπετόβεν είχε ανακηρύξει τον εαυτό του ελευθερο καλλιτέχνη-"επαγγελματία" που δεν ακολουθούσε κανεναν και δεν έδινε λόγο σε κανέναν ακόμη και στους καλλιτεχνικους πατρώνες. Ήταν γνωστός για το έντονο ταμπεραμέντο του και τις εκρήξεις οργής. Γνωστη έχει μεινει η διενεξή του με τον Γκαίτε τον οποιο είχε χαρακτηρίσε ουτε λιγο ουτε πολυ - με έμμεσο τροπο - δουλοπρεπή και κόλακα της αυλης. Ο Γκαίτε ανταπάντησε χαρακτηριζοντας τον εντελως ακαλλιεργητο και αγροίκο.
Πολλοι μαλιστα εξαιτίας του εριστικού του χαρακτηρα τον θεωρούσαν μισανθρωπο και τιποτα παραπανω απο εναν κακοπροαιρετο πεισματαρη πράγμα που απείχε απο την αληθινή του φύση παρασάγγας.
Εξαιρετικο ενδιαφερον παρουσιαζει η βιογραφια του Μπετοβεν και ως μουσικου αλλα και ως ανθρωπου:
http://sfr.ee.teiath.gr/htmSELIDES/Multimedia/MM1/html/Beethoven.htm
