Πόλη Σαν Πάρκο (kain)

Μιαν ακτή, φημισμένη γαλάζια καμπύλη
- εδώ οι άνθρωποι κοιτιόνται, μιλάνε - ,
κι οι νέοι τους δρόμους ομορφαίνουν
με τα σπρέι και το πατίνι.

Ξένοι από γλώσσα κι ευκολότερα φίλοι,
τα κορίτσια αμήχανα που χαμογελάνε
όπως κοιτούν και δεν καταλαβαίνουν,
κι ο γλάρος πότε έρχεται πότε μας αφήνει.

Πόλη σαν πάρκο, οι διακοπές των πλουσίων
και τ’ ακριβά φανταχτερά αμάξια των προαστίων
- πόλη σαν έργο και ο Ματίς κλειδωμένος
σ’ ένα μουσείο, κομμάτι-κομμάτι κρεμασμένος.

Τα ίδια τοπία βρίσκονται απλωμένα εδώ:
θάλασσα, ζέστες, μυρωδιές κι επισκέπτες.
Πόσοι της πατρίδας μου παρόμοιοι καθρέφτες,
μα μόνιμα απόδημος να τους κοιτάζω εγώ.

(Νίκαια Γαλλίας, 29/03/2003)

Στίχοι: kain