Οι φίλοι (Σπήλιος)

Εγώ τους φίλους τους μετράω απ τη ματιά τους
που όταν γελάω αστράφτει και φεγγοβολά
κι η συννεφιά απ την πίκρα μου στα βλέματά τους
σαν παρηγόρια με τυλίγει απαλά.

Εγώ μετράω τους φίλους μου όταν νυχτώνει,
της λησμονιάς σα με κερνάνε το νερό
κι όταν πονάω απο το χθές που με πληγώνει
σαν με γιατρεύουν μ΄ένα λόγο τρυφερό.

Εγώ τους φίλους τους μετράω
στους ουρανούς μου όταν πετάω
κι είναι από μένα δυό ευτυχίες πιό ψηλά.
Κι η μοίρα αν στ΄ άδικο με στείλει
δε θα με σπρώξουνε οι φίλοι
με τη συμπόνια τους πολυ πιό χαμηλά.

Σπήλιος