|
|
Γραμμή 1: |
Γραμμή 1: |
− | Ομορφιά, ήχος πάθους, αίμα καυτό στις φλέβες!<br />
| |
− | Βελούδο στο κορμί, παγίδα!
| |
| | | |
− | Ώ, ένοχοι εραστές στην εποχή της απόγνωσης<br />
| |
− | μαυραγοράζεται η αγάπη στα σοκάκια<br />
| |
− | του μυαλού, του δρόμου, όπως πάντοτε!
| |
− |
| |
− | Γραπώνονται απ' τα κορμιά τους και ζητιανεύουν<br />
| |
− | αντικατάσταση στη μοναξιά!<br />
| |
− | Αυτός στα μάτια της, εκείνη στο μέλλον τους...
| |
− |
| |
− | Δεν υπάρχει μέλλον, μονάχα παραμύθι, μονάχα το παρόν!<br />
| |
− | το ξέρουν, δε τους λυπάται ο χρόνος,<br />
| |
− | εγκατέλειψαν την ελπίδα μα όχι και τον αγώνα.
| |
− |
| |
− | Δε το πιστεύουν μα ο φόβος εκβιάζει ισορροπίες...<br />
| |
− | Έπειτα, τί; πού; πότε; με ποιόν;
| |
− |
| |
− | Η αγάπη ανθός που εξέθεσαν νωρίς<br />
| |
− | στον σηπτικό απανθρώπινο αέρα!<br />
| |
− | Ξερατά οι λέξεις... προς δημοσία κατανάλωση!
| |
− |
| |
− | Πόση δύναμη χρειάζεται τελικά<br />
| |
− | για να αντέξουν την ουσία της στιγμής<br />
| |
− | να καταλάβουν πως τίποτε δε τους ανήκει;
| |
− |
| |
− | Προσπάθησες να φυλακίσεις την ευτυχία <br />
| |
− | μα έχασες τα λογικά σου!
| |
− |
| |
− | Ήθελε μονάχα να σε ζεστάνει.<br />
| |
− | Μετά θα φύγει...<br />
| |
− | Μια γή κορμιά διψασμένα, ψυχές, κορμιά διχασμένα!
| |
− |
| |
− | Θεός δεν είσαι, το τέλος ν' αναστείλεις,<br />
| |
− | μα τυχερός να ζείς την αλλαγή που φέρει!<br />
| |
− | Αν, πάλι, δε το βλέπεις...
| |
− |
| |
− | ...καλώς τρέχεις και κρύβεσαι μες στις σπηλιές του τρόμου...
| |
− | [[Category: Δικοί μας στίχοι / Μελοποιήσεις]]
| |