Προβολή πηγής για Οι

Ομορφιά, ήχος πάθους, αίμα καυτό στις φλέβες!<br />
Βελούδο στο κορμί, παγίδα!

Ώ, ένοχοι εραστές στην εποχή της απόγνωσης<br />
μαυραγοράζεται η αγάπη στα σοκάκια<br />
του μυαλού, του δρόμου, όπως πάντοτε!

Γραπώνονται απ' τα κορμιά τους και ζητιανεύουν<br />
αντικατάσταση στη μοναξιά!<br />
Αυτός στα μάτια της, εκείνη στο μέλλον τους...

Δεν υπάρχει μέλλον, μονάχα παραμύθι, μονάχα το παρόν!<br />
το ξέρουν, δε τους λυπάται ο χρόνος,<br />
εγκατέλειψαν την ελπίδα μα όχι και τον αγώνα.

Δε το πιστεύουν μα ο φόβος εκβιάζει ισορροπίες...<br />
Έπειτα, τί; πού; πότε; με ποιόν;

Η αγάπη ανθός που εξέθεσαν νωρίς<br />
στον σηπτικό απανθρώπινο αέρα!<br />
Ξερατά οι λέξεις... προς δημοσία κατανάλωση!

Πόση δύναμη χρειάζεται τελικά<br />
για να αντέξουν την ουσία της στιγμής<br />
να καταλάβουν πως τίποτε δε τους ανήκει;

Προσπάθησες να φυλακίσεις την ευτυχία <br />
μα έχασες τα λογικά σου!

Ήθελε μονάχα να σε ζεστάνει.<br />
Μετά θα φύγει...<br />
Μια γή κορμιά διψασμένα, ψυχές, κορμιά διχασμένα!

Θεός δεν είσαι, το τέλος ν' αναστείλεις,<br />
μα τυχερός να ζείς την αλλαγή που φέρει!<br />
Αν, πάλι, δε το βλέπεις...

...καλώς τρέχεις και κρύβεσαι μες στις σπηλιές του τρόμου...
[[Category: Δικοί μας στίχοι / Μελοποιήσεις]]