Να χαθώ μες τα νερά σου... (Stefania)

Να χαθώ μες τα νερά σου θέλω πάλι

ελεύθερη να σου παραδοθώ

και τίποτα πια να μην σκεφτώ

Σαν του τρελού θα καθαρίζει το μυαλό

γλυκά θα γαληνεύει η καρδιά

και θα ξορκιστούνε τα παλιά

Γυμνή θεά που ο ήλιος τη χαϊδεύει

κοχύλια θα πλέξω στα μαλλιά μου

φύκια θα’ χω στην αγκαλιά μου

Σαν γοργόνα μυθική θα παίζω στ’ ανοιχτά

στην αύρα σου θα ψιθυρίσω λέξεις

τη μουσική του για να παίξεις

Και γι’ αυτήν την αλμύρα σου θα τραγουδώ

τις νότες φέρνουν τα κύματά σου...

είν’ αυτές που με καλούν κοντά σου

Από παλιά σε βλέπω στα όνειρά μου

Όνειρα που στάζουν μπλε…