Θυμάμαι... (beniamin)

Παρούσα αναθεώρηση της 08:43, 20 Νοεμβρίου 2004

"... οιδε κυριε τη θλιψη μου...
... διεφραξε δια να μην εξελθω...
... εξω δε δυναμαι να εγερθω... "
στιχοι μελωδικοι -στιχοι αληθινοι -στιχοι στο τωρα...

σκεφτομουν
συννεφιασε
η βροχη ηρθε
(μετ') εφερε τη θλιψη του...
ωω... ψυχη μου!
τι μερα - τι ηλιος - τι ζεστη-...

θυμαμαι... μιαν ανατολη - τα χρωματα
απο την ακομη αναμμενη φωτια...
ολα ιδια...

οπως επανω...
ετσι και κατω...

Κύριε της θλίψης και της λύτρωσης,
βοήθα κι εμάς τους βυθισμένους
τους ξεκομμένους από τα μεγάλα σχέδια,
εμάς που απ' έξω το νερό μας πνίγει
ενώ τα σπλάχνα μας κατακαίει
θανάσιμη φωτιά.