Δημοτικη μουσικη σε διαφορες περιοχες: 3) Αρβανιτικη μουσικη Φλωρινας και Θρακης

Από Κιθάρα wiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω άρθρο είναι αυτούσιο απόσπασμα από το υπό έκδοσιν βιβλίο του Θανάση Μωραΐτη με τίτλο "Αρβανίτικα Τραγούδια απ' όλη την Ελλάδα"


ΦΛΩΡΙΝΑ-ΚΟΝΙΤΣΑ

Πολλά αρβανίτικα τραγούδια γάμου της περιοχής εκτελούνται από μονοφωνική χορωδία χωρίς να λείπουν και οι μονωδίες, σε πολλές από τις οποίες ενυπάρχει το αστικό ιδίωμα της Κορυτσάς. Αρκετά όμως είναι τα τραγούδια (ιστορικά και ερωτικά) που τραγουδιούνται με μία μορφή πολυφωνίας, υφολογικά κοντά σ' αυτήν της Κορυτσάς, της Κολόνιας και της Λάκκας Πωγωνίου, χωρίς όμως τον "κλώστη" και τον "γυριστή". Η πολυφωνία αυτή, ειδικά στη Δροσοπηγή, πιθανόν να οφείλεται στην προέλευση των πρώτων κατοίκων του χωριού από την Κόνιτσα και την Αλβανία.

Τα πολυφωνικά τραγούδια, ως επί το πλείστον, τραγουδιούνται με ιερατικό ύφος και χωρίς συνοδεία μουσικών οργάνων. Στα χορευτικά τραγούδια γάμου κυριαρχεί το κλαρίνο (περίφημος κλαρινίστας, ώς το 1960, ο Σωτήρης Μενγκρέσης), με υπόστρωμα την μπάντα των χάλκινων. Ο καλαματιανός, ο τσάμικος, ο μπεράτικος (χορεύεται μόνο από τους κατοίκους της Δροσοπηγής και του Φλάμπουρου και έχει την ίδια περίπου μελωδία με τον "λυτό" ή "πουστσένο", πηδηχτό χορό των σλαβόφωνων χωριών του νομού Φλώρινας, αλλά πιο αργά βήματα), το μετρίς (κινητικό σχήμα "με τρία" βήματα, με τα χέρια πιασμένα από τον καρπό, αγαπητό κυρίως από τους γέροντες) και το χασάπικο, είναι οι χοροί του γάμου. Πολλά αρβανίτικα τραγούδια τραγουδιούνται με την ίδια μελωδία και στη βλάχικη γλώσσα. Και στα τρία αυτά χωριά έχουμε αρκετά ιστορικά τραγούδια, καθώς και της ξενιτιάς.


ΘΡΑΚΗ

Στον Έβρο υπάρχει μία ομάδα Αρβανιτών που αποτελείται από Ανατολικοθρακιώτες πρόσφυγες της περιοχής Αδριανούπολης, που το 1923 φύγανε από την Τουρκία (δηλαδή από την ανατολική Θράκη που εγκατέλειψε ο ελληνικός στρατός μετά την ανακωχή των Μουδανιών), πέρασαν τον Έβρο και εγκαταστάθηκαν ακριβώς απέναντι καθώς και σε ένα χωριό της Κομοτηνής (Παραδημή) και σε λίγα χωριά των Σερρών. Υπάρχει και το συγγενικό με τα παραπάνω χωριό, Μάντρες του Κιλκίς, που προέρχεται από το χωριό Μαντρίτσα της Βουλγαρίας.

Οι Θρακιώτες Αρβανίτες προέρχονται από μετανάστευση από την ανατολική Αλβανία, πολύ μεταγενέστερη από αυτήν της νοτίου Ελλάδας και μετά την επικράτηση του ονόματος Σκιπ. Το μουσικό τους ιδίωμα έχει χαρακτήρα σαφώς θρακιώτικο, ιδιαίτερα στα αργά καθιστικά τραγούδια. Οι χοροί τους είναι ίδιοι με αυτούς που ξέρουμε της θρακικής μουσικής παράδοσης: παϊντούσκα (5/8), ζωναράδικος (12/8) και μαντηλάτος σε 7/8 (2+2+3). Παλιότερα κυριαρχούσε η γκάιντα. Τώρα η κομπανία αποτελείται από κλαρίνο, νταούλι ή τουμπελέκι και μπουζούκι. Δεν έχουμε μεταγλώττιση των αρβανίτικων τραγουδιών στα Ελληνικά αλλά ούτε και το αντίθετο. Πολλά τραγουδιούνται από ομάδα γυναικών χωρίς συνοδεία οργάνων. Το χρώμα των φωνών τους μας θυμίζει εκείνο των βουλγάρικων γυναικείων φωνών.

Προσωπικά εργαλεία
Χώροι ονομάτων

Παραλλαγές
Ενέργειες
Πλοήγηση
Εργαλειοθήκη