Πανσέληνος (spartinos)

Είν' η πανσέληνος αρχόντισσα μοιραία
που σεργιανάει και κοιτά "αφ' υψηλού"
σπέρνει χρυσάφια που απόχτησε λαθραία
απο του ήλιου τα σεντούκια του παλιού

Μέσα στα κύματα του Αιγαίου βαφτισμένος
κάνω το όνειρο αστραπή μες την νυχτιά
και στα μαγδάνια του φωτός της τυλιγμένος
γίνομαι δαίμονας με άγγελου καρδιά

Είν' η πανσέληνος παράξενη σαν τρέλα
σαν μας ραντίζει και μας γνέφει μυστικά
τα σούρ’ τα φέρ' τα της τα πήγαινε, τα έλα
είναι της νύχτας σκηνικά ερωτικά

Μέσ' του Αιγαίου τους αφρούς και τα νησάκια
ρίχνει χρυσόσκονη και κάνει μαγικά
κι εγώ ονειρεύομαι δυο πράσινα ματάκια
που κλαίν' για μένα κάθε βράδυ μυστικά

Γεώργιος Νικολακάκος - Κατερίνα Μουρίκη