Ξημέρωμα Δευτέρας (.......Κ.......)

Παρούσα αναθεώρηση της 03:47, 17 Μαΐου 2005

Υψώνονται μπροστά μου άδεια κτίρια σιωπηλά...
τη νύχτα αυτή οι δρόμοι είναι άδειοι...
Ο άνεμος καλπάζει... σε κάποιου αγγέλου τα φτερά
γέμισαν τα μάτια μου... από πικρό σκοτάδι

Τα δίχτυα σου άπλωσες παντού... παράξενη ησυχία
Φεύγουν τα τρένα... όπως κάποτε κι εσύ
Ξημέρωμα δευτέρας... να με θυμάσαι όμορφη κυρία
Οι πιο όμορφες στιγμές γεννιούνται την αυγή...

Τα λόγια μου να φωτίσεις... ήρθε η στιγμή
και δως μου το κλειδί αυτής της μέρας
Μη φοβηθείς... που η ψυχή μου είναι φτηνή
Να με θυμάσαι πάντα... ξημέρωμα Δευτέρας