Προβολή πηγής για Συζήτηση χρήστη:Ωρίωνας

Ο Θρασύβουλος Σταύρου γεννήθηκε στην Πέτρα της Λέσβου το 1886.
Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ευαγγελική σχολή της Σμύρνης σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έπειτα άλλα δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Λειτούργησε ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης διανύοντας από το 1913 έως το 1951 όλη την ιεραρχική κλίμακα. 


Ορόσημα της πορείας του αποτέλεσαν 
α) η σύντομη υπηρεσία του στην ελεύθερη Σμύρνη (1919-22)
β) η θητεία του ως αιρετού εκπαιδευτικού συμβούλου (1931-33)
γ) η λειτουργία του ως διευθυντή μέσης εκπαίδευσης στο Υπουργείο παιδείας
Ο Θρασύβουλος Σταύρου αποτελεί έναν από τους κορυφαίους μεταφραστές της αρχαιοελληνικής ποίησης με ιδιαίτερες γνώσεις και ευαισθησία για τον αρχαίο ελληνικό λόγο.
Η υποδειγματική και συνεχής δραστηριότητά του κινήθηκε πάνω σε τρεις βασικούς άξονες.



1. Διδακτική πράξη
2. Φιλολογική εκλαΐκευση
3. Λογοτεχνική μετάφραση

Το έργο που μας κληροδότησε είναι μεγάλο και πολύτιμο.




Πιο συγκεκριμένα τα έργα του είναι τα εξής:
1 Ποιητική συλλογή «Δρόμοι και μονοπάτια» - Ο ίδιος «εφάρμοσε» στην ποιητική πράξη όσα μοιράστηκε με όλους μας μέσω της «νεοελληνικής μετρικής» του (1η έκδοση 1921 Σμύρνη - 2η έκδοση 1971 Αθήνα)
2 Νεοελληνική Μετρική (1930 & 1974)
3 Συσυγγραφέας στη Νεοελληνική Γραμματική της δημοτικής (1941)
4 Συσυγγραφέας στην έκδοση του διδακτικού βιβλίου «Η γλώσσα μου» (1955)
5 «Αριστοφάνης: Το έργο του παρουσιασμένο από το Θρασύβουλο Σταύρου» (1951)
6 Εισαγωγή στη Νέα Κωμωδία του Μενάνδρου (1954)
7 Η μετάφραση της «Ιστορίας της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας» του Βάλτερ Κραντς (1953)
8 «Οδηγίες για την καλή χρήση της δημοτικής» σε συνεργασία με τον Ε. Π. Παπανούτσο (1964-65)
9. Εφταλιώτης και Πάλλης : Εκλογή από το έργο τους, εισαγωγή και σχόλια (1966)
10. Επιστημονική μελέτη: Η γραφή του λεσβιακού ιδιώματος


Από μεταφράσεις βλέπουμε τις ακόλουθες:
Ευρωπαϊκές μεταφράσεις
1.	Ελένη του δεύτερου Φάουστ (Έργο του Γκαίτε) – 1925, 1979)
2.	Μαρία Στιούαρτ (Έργο του Σίλλερ) – 1932, 1952
3.	Τρεις κωμωδίες του Μολιέρου – 1950
4.	Ρούυ Μπλας (Έργο του Ουγκό) – 1951
5.	Δύο θεατρικά έργα του Αλφρέ ντε Μυσσέ


Αρχαιοελληνικές μεταφράσεις
1.	Μύθοι του Αισώπου 1950
2.	Μενάνδρου «Δύσκολος» 1954, 1972
3.	Ολόκληρο τον Αριστοφάνη 1967
4.	Εννέα τραγωδίες του Ευριπίδη 1972
5.	Δημοσίευση μεταφράσεων λυρικών ποιημάτων αρχαίων Ελλήνων και νεότερων Ευρωπαίων ποιητών υπό τον τίτλο «στο ζυγό του στίχου μου» 1971
6.	Μετάφραση μεσαιωνικού «μυστηρίου» «Χριστός Πάσχων» 1973
Κύκνειο άσμα του Θρασύβουλου Σταύρου αποτέλεσε η μετάφραση των Πυθιονίκων  του Πινδάρου 1978.

Ο Θρασύβουλος Σταύρου αποτέλεσε και αποτελεί έναν από τους κορυφαίους μεταφραστές της αρχαιοελληνικής ποίησης με βαθύτατη γνώση του αρχαιοελληνικού λόγου.