Συναυλια Waters στο TERRA VIBE

Αναχωρηση απο Βεροια 18 Ιουνιου ωρα 2: 15 μ. μ, αφιξη στην Μαλακασα

19: 15 μ. μ, περπατημα μπολικο μεχρι τον χωρο της συναυλιας, αναμονη, συναυλια (θα εξηγησω αργοτερα), ξανα περπατημα, επιστροφη στην Βεροια 5: 30 π. μ την Δευτερα.

Αξιζε αυτη η ταλαιπωρια; Ναι αξιζε, αλλα μονο για την συναυλια. Ηταν κατι φανταστικο. Ο ηχος τελειος, δεν μας κουφανε σε κανενα σημειο, διακριτικος ηχος rock me απιστευτο surround, ειδικα στο Money, και οχι μονο. Φανταστικη εισοδο του Waters με αρκετα καλο φωτισμο, και εκτελεσεις που σου διναν την εντυπωση οτι εχεις βαλει το cd σε τερμα ενταση... τετοια πιστοτητα εκτελεσης, με αποκορυφωμα την εκτελεση του Great Cig In The Sky οπου η μαυρη εχω την εντυπωση οτι το εκτελεσε με τετοια πιστοτητα (το εχω ακουσει χιλιαδες φορες απο το cd) που με αφησε με τις τριχες σηκωμενες σε ολο το κομματι. Απαιχτος ο Waters και ειδικα στο νεο κομματι οπου τα ριχνει κανονικα στον Μπους.

Τελεια σολα και απο τους δυο του κιθαριστες, πολυ καλη εκτελεση του ντραμιστα στο Time. Ανατριχιλα και φοβερη εκτελεση στο Crazy Diamond, και κλασσικο κλεισιμο με το The Wall. Συγγνωμη αν ξεχασα να αναφερθω στα υπολοιπα μελη που ειχε μαζι του. Με λιγα λογια ηταν ολα τελεια με ΤΕΛΕΙΕΣ εκτελεσεις.

Σε αντιθεση τωρα με το μουσικο κομματι της συναυλιας αν μου ζητουσανε να βαθμολογησω την λειτουργικοτητα της συναυλιας και την εταιρεια που την ανελαβε, θα εβαζα τον μικροτερο βαθμο. Ενας χωρος που απο μονος του ειναι χαρισματικος για συναυλιες ηταν γεματο χωμα και πετραδακια, εκτος απο το μπροστινο μερος της σκηνης, με ελαχιστη εως καθολου ορατοτητα στους πισω θεατες. Στην αρχη απαγορευανε απο την αριστερη μερια του χωρου οπου υπαρχει ενα λοφακι την εισοδο, αλλα που να καταλαβει ο Ελληνας απο τετοια, γεμισε και πιστευω πως τα παιδια που πηγαν εκει ευχαριστηθηκαν καλυτερα απο ολους εμας που ανσηκωνονομασταν συνεχεια για να δουμε την συναυλια. (Προσωπικα με ενδιεφερε η εκτελεση και ο ηχος και λιγοτερο το θεαμα, με τις φωτιες και τα αλλα, αν και ειναι μερος του σοου). Θα μπορουσαν να ειχαν σηκωσει το μερος με χωμα (κεκλιμενο επιπεδο) απο την σκηνη προς τα πισω και να του ειχαν βαλει και λιγο χορταρακι, γιατι απο την σκονη πνιχτηκαμε. Κατα την εξοδο μας απο την συναυλια μαυρο σκοταδι παντου μεχρι την διασταυρωση για Αθηνα ή Θεσσαλονικη.

Εφυγα με τις καλυτερες εντυπωσεις για τον Waters και την συναυλια του και χαλαλι την ταλαιπωρια μας.

Οσο για την τιμη, Πανακριβη για την λειτουργικοτητα, ΤΖΑΜΠΑ για αυτο που ακουσαμε και (οσο ειδαμε)...