Στη μούσα μου

Σαν να μην σκέφτηκα ποτέ την σκιερή γαλήνη
και σαν κλαδί από ελιά να σπάω το κορμί μου
σαν να μην είδα τη γλυκιά μποέμισα μου δίνη
ήρθα εδώ για να γευτώ τη μάταιη ζωή μου

Και φύγανε όλοι σαν πουλιά σαν αστραπές ολόρθες
επάνω στα γιγάντια κορμιά του ουρανού
μου μοιάζουνε σαν σύγνεφα με πλουμιστές τις κόγχες
να τριγυρνούν ελλειπτικά σαν σκιάχτρα του θεού

Έφυγες εσύ από τη ζεστή καρδιά μου, και πήγες πέρα μακριά στου άπειρου το φως
να τριγυρνάς κατάκοπη, εφοδιασμένη! που να σε βρω ψυχή μου στολισμένη

Που να χαθώ για να σε βρει η ματιά μου, σε ποια λέξη, σε ποιο σκοπό σε ποια απεραντοσύνη...
θα ψάξω για να βρω τη λεύτερη θωριά μου......