Μοναχική Ζωή (kain)

Βυθισμένη σε μια παλιά πολυθρόνα,

κι η τηλεόραση στο σίριαλ συντονισμένη,

πώς γέρνεις έτσι με βαριά καρδιά το κεφάλι

κι ακουμπάς όλα αυτά τα χρόνια στον αγκώνα.

Ναι, όπως τα σκέφτεσαι συμβαίνουν:

χήρα σχεδόν τριάντα καλοκαίρια

κι οι φίλοι σ' ένα βυθό πάντα σκαλωμένοι,

πού και πού με μια κάρτα κοντά τους σε φέρνουν.

Πάει ο Ιούλης και ο Αύγουστος σε λίγο,

τα τριαντάφυλλα ποτίζεις - πιστά παιδιά σου -

και ρίχνει ιδρώτα το μαντήλι να μη φαίνεται

που κλαις: "εγώ", ψιθύριζες, "πότε θα φύγω;"

Φθινοπώριασε - στο ρυθμό της βροχής

να γυρίζεις τις γυαλιστερές σελίδες.

Πέτα το περιοδικό απ' το χέρι, όνειρα

που ξεφυλλίζεις μιας άγνωστής σου εποχής.

Στίχοι: kain

Στάλθηκε στις: 28/05/03, 22:15