Ενύπνιο (Πλού-Γή)

Εκεί που ο ήλιος θα κρυφτεί, δράκοι θα αλυχτάνε
Δύο φωτιές θα υψωθούν, τα ενύπνια να φυλάνε
Η μία θα ‘ναι πράσινη, τον ύπνο θα ξακρίζει
Η άλλη θα’ χει δύο τροχούς και θα στριφογυρίζει

Άμα βρεθείς ανάμεσα, καίγεσαι από την πύρα
Ζήτα η ψυχή τη λύτρωση στης Λάχωρης τη λύρα
Φλόγα χαϊδεύει τη λαλιά, φλόγα και το ’να μάτι
δαγκώνονται τρελές φωτιές, παίζοντας ένα ζάρι

Τρέμουλο φύσα πάνω τους, μίλα με παραμύθι
Μάσα λιγάκι απ’ τη γητειά, πριν φτύσεις το ρεβίθι.
Να αφήσεις όσα έχεις δει στου χρόνου το πιθάρι
και Διογένης να κρατείς της Ατροπού φανάρι

Γιατί όσα μέσα μας καλά ξέρουνε να τρυπώνουν
πότε προλάβαν κι έμαθαν το νου μας να ματώνουν;
Πότε γνωρίσαν τη φωτιά του ύπνου πως να σβήνουν
τη γλύκα, που 'χει το όνειρο, με δίψα να την πίνουν;

Πλου-Γη

Απρίλης 2005