Ανούσια ταραχή

Σήμερα ο ήλιος νοσταλγεί τα δέντρα που προσφέρουν τη ζωή.
Μυριάδες τα πουλιά που κελαηδούν
κι έναν αλήτη κάποιοι ψάχνουν...
να τον βρουν.

Τα κάνουν όλα θρύψαλα πολλά,
χωρίς να θέλουν τη χαρά,
χωρίς να θέλουν τη ζωή,
μετά από μια ανούσια ταραχή.

Σήμερα σκοτάδι,
αύριο ημέρα.
Σήμερα σιωπή,
αύριο μια ανούσια ταραχή.

Κάθομαι μόνος, μοναξιά κι η ιστορία συνεχίζεται ομαλά.
Σκέφτομαι πάλι την παλιά ζωή
κι αναρωτιέμαι "ίσως να ήμουνα κι εσύ;".

Κάνω παράκληση στου ήλιου την αυλή,
μακρία από κάθε μου ενοχή,
χωρίς τη σκέψη μου ζωντανή,
μετά απο μια ανούσια ταραχή.

Σήμερα σκοτάδι,
αύριο ημέρα.
Σήμερα σιωπή,
αύριο μια ανούσια ταραχή.