Αλλων Απείρων... (Σπήλιος)

Σαν μιά παντιέρα αντάρτικη τρεμίζει ο νους σου
σ' ένα γιουρούσι απελπισμένων νικητών.
Πορφύρα απ όστρακα λεκιάζει τους χρησμούς σου.
Συρικνωμένοι ουρανοί στους στοχασμούς σου
φεγγοβολάνε σε ρεσάλτα πειρατών.

Εχεις ανοίξει με το χάρο αλισβερίσι
καθώς πεθαίνεις τρείς θανάτους τη στιγμή.
Τ' άνθος σου τ' άσπιλο στυγνά έχει ξεφυλλίσει
στης αθωότητας τ' ανέμελο μεθύσι,
παιδούλα η φύση σου, σε πλάνης διαδρομή.

Αλλων Απείρων εκδορείς
στη σκέψη σου αγρυπνάνε.
Σε φωτονίων αμφορείς
σε πίνουν και μεθάνε.

Σπήλιος (spilios2004@yahoo.gr )