Έκπτωτοι σιωπούμε (ekptotos)

Από Κιθάρα wiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Θέλω τα δύο φτερά μου ν’ανοίξω και να ακουμπήσουν οι άκρες τους στο υγρό από βροχή χώμα.

Θέλω, να καθίσω απλά εδώ και να παρακολουθήσω το ηλιοβασίλεμα της μέρας που έφυγε.

Μονάχα εκείνες τις στιγμές που το πάντοτε συναντά το τώρα.

Να μείνω όμως εκεί εύχομαι, για να δώ τ’ αστέρια που αχνοφέγγουν μέσα στο ημίφως της αγνότητας, όπου σιωπούμε έκπτωτοι.


Θα μείνω λοιπόν, γιατί θέλω να δώ το πώς αλλάζουν οι καιροί σας.


Να νοιώσω το μανιασμένο κάλεσμα των ανέμων, το κρύο απο αιώνιους χειμώνες, μέχρι που τα χέρια μου σαν φύλλα που θροΐζουν ανυπόμονα, να πέσουν και να γίνουν ένα με το ζωοποιό Σου χώμα.


Θέλω να περάσει ο καιρός και να είμαι εδώ, ερμητικά κλειστός στο υπερπέραν της ανυπαρξίας μας, δίχως τέλος, δίχως αρχή. Εδώ ας είναι να με βρίσκουν τα καλοκαίρια αλλά και να με χαιρετουν τα πουλιά που φεύγουν.


Εδώ... Δέν ξεχάσαμε ποτέ τα έργα και τη ημέρες Σου, τα όσα έκανες για να θαυμάζουν οι ανθρώποι και αργότερα να καταστρέφουν.


Λές και η ασχήμια έγεινε κτήμα και θέλουν όλοι να την αγοράσουν.


Άς δώσουμε λοιπόν αξία σ’ αυτά που έμειναν σκιές, αλλά και σε όσα όμορφα θα καταστρέψουμε.

Εδώ... Όπου τα φτερά μας με το καιρό θα λιώσουν, έκπτωτοι θα σιωπούμε.


Έγινε η απώλεια συνήθειά μας... Δ.Κ.

Προσωπικά εργαλεία
Χώροι ονομάτων

Παραλλαγές
Ενέργειες
Πλοήγηση
Εργαλειοθήκη