"Εκατοντάδες οι μουσικές που αγαπώ" - Συνέντευξη του Μιλτιάδη Πασχαλιδη στο kithara.gr

Από Κιθάρα wiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Από τον Νέο Κιθαρωδό (kitharodos@kithara.gr).


Δεν νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη, αφού είναι ένας από τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες για τους επισκέπτες του kithara.gr.

Παρ' όλα αυτά, για όσους θα ήθελαν περισσότερες πληροφορίες για τον Μιλτιάδη, αυτή είναι η επίσημη ιστοσελίδα του, και αυτή είναι η βιογραφία του.

Pasxalidis.jpg

Ο Μιλτιάδης είναι από τους πρώτους δημιουργούς που έστειλε ο ίδιος την "επίσημη" έκδοση των τραγουδιών του στη συλλογή του kithara.gr, και από αυτή τη θέση τον ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για αυτή του την κίνηση.


1) Πότε και πώς ξεκινήσατε τη μουσική σας καριέρα και πώς εξελίχθηκε μέσα στον χρόνο;

Μ.Π.: Ο όρος καριέρα μου είναι ξένος. Στη δισκογραφία εμφανίστηκα πρώτη φορά το 1991 με τον πρώτο δίσκο των Χαΐνηδων, ως τραγουδιστής. Προσωπικό δίσκο έκανα το 1995, το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος» και ακολούθησαν το 1998 οι «Κακές Συνήθειες», το 2001 οι «Βυθισμένες άγκυρες» και το 2003 «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος».

2) Πώς ακριβώς έγινε αυτό το ξεκίνημα; Υπήρχε κάποιο μουσικό περιβάλλον, από την οικογένεια για παράδειγμα που έδωσε τα ερεθίσματα για να ασχοληθείτε με τη μουσική;

Μ.Π.: Έξι χρονώ εντυπωσιασμένος από το σήμα της ΕΡΤ – το γνωστό τσοπανάκο με τη φλογέρα – ζήτησα να μου πάρουν μια φλογέρα. Η μάνα μου θεώρησε ότι το παιδί έχει σαλέψει και μου πήρε μια κιθάρα… (πάλι καλά που δεν είχε τα λεφτά να μου πάρει πιάνο…) Έτσι ξεκίνησε αυτή η μεγάλη περιπέτεια με τις νότες.

3) Πείτε μας ποια είναι τα προσωπικά σας ακούσματα και οι πηγές έμπνευσής σας και αν έχουν αλλάξει από παλιά έως τώρα.

Μ.Π.: Είναι εκατοντάδες οι μουσικές που αγαπώ. Σπούδασα κλασική μουσική, αγάπησα το ροκ της δεκαετίας του 70, γοητεύτηκα από την παραδοσιακή μουσική της Κρήτης και των Δωδεκανήσων, τους Ιταλούς τροβαδούρους, είναι τόσα πολλά που αγαπώ που όσα κι αν πω, αδικώ κάποια άλλα…

4) Με ποια μουσικά όργανα έχετε ασχοληθεί;

Μ.Π.: Παίζω κλασική και ακουστική κιθάρα, μαντολίνο και τζουρά.

5) Πείτε μας λίγα λόγια για τον μουσικό εξοπλισμό σας...

Μ.Π.: Έχω τέσσερις κιθάρες, δύο ακουστικές – Taylor και Guild – και δύο κλασσικές – Alhambra και Godin. Ένα μαντολίνο και έναν τζουρά χειροποίητο από έναν οργανοποιό στα Χανιά.

6) Ξεκινήσατε σαν αυτοδίδακτος ή είχατε μια ολοκληρωμένη μουσική παιδεία;

Μ.Π.: Σπούδασα κλασική κιθάρα και θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο. Στην κατασκευή τραγουδιών είμαστε όλοι – λίγο ως πολύ – αυτοδίδακτοι…

7) Πιστεύετε ότι είναι βασικότερο το "μουσικό αυτί" ή η μουσική παιδεία, θεωρία, κλπ.;

Μ.Π.: Νομίζω το μουσικό αυτί είναι το πιο σπουδαίο. Με την έννοια ότι αν το έχεις και το καλλιεργήσεις, έχεις ελπίδα να μάθεις μουσική. Αν δεν το έχεις, είναι πολύ πιο δύσκολο. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυτεί κανείς και να μην σπουδάσει μουσική επειδή έχει ευκολία στο αυτί. Νομίζω ότι ο συνδυασμός ταλέντου και γνώσεων είναι το καλύτερο.

8) Ποια είναι η ψυχολογική κατάσταση που σας κάνει να νιώθετε έμπνευση και ανάγκη για να εκφραστείτε τραγουδώντας;

Μ.Π.: Δεν μπορώ να πω με λέξεις. Μάλλον είναι ο μόνος τρόπος να αυτό-ψυχαναλυθώ.

9) Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα;

Μ.Π.: Έχω διάφορα κατά νου, αλλά δεν είναι ολοκληρωμένα ακόμα. Ιδέες – δόξα τω Θεώ – πάντα υπάρχουν. Για την ώρα σχεδιάζω την καλοκαιρινή περιοδεία.

10) Τι υπάρχει που δεν έχετε κάνει ακόμη και θα θέλατε να κάνετε;

Μ.Π.: Αν εννοείτε μουσικά, ευτυχώς τα όνειρά μου δεν έχουν μείνει στο ράφι. Αν εννοείτε προσωπικά, ένα παιδί.

11) Εκτός από τη μουσική, έχετε άλλες ασχολίες;

Μ.Π.: Γράφω διηγήματα – ανέκδοτα μέχρι στιγμής, και μ’ αρέσει να μαγειρεύω για τους φίλους μου.

12) Ποια είναι η γνώμη σας για την ελληνική μουσική σήμερα, όσον αφορά συνθέσεις και ερμηνείες αλλά και τη μουσική βιομηχανία κατ' επέκταση;

Μ.Π.: Υπάρχουν τραγούδια που με συγκινούν αληθινά. Νομίζω ότι είναι καλό που βγαίνουν νέοι συνάδελφοι με όρεξη, με ταλέντο και κέφι. Απλά, τα καλά τραγούδια έχουν σήμερα μια δυσκολία να βρουν τον αποδέκτη τους, όσο αυτός καταναλώνει σκουπίδια που μπαίνουν στο σπίτι και στο μυαλό του από την τηλεόραση.

13) Τι θα συμβουλεύατε τους νέους καλλιτέχνες που θέλουν να ξεκινήσουν τώρα για να κάνουν μια ποιοτική και σταθερή πορεία μέσα στο χρόνο και να μη γίνουν "διάττοντες αστέρες" της μουσικής σκηνής;

Μ.Π.: Να παραμείνουν ο εαυτός τους και να μην κάνουν τα γούστα του κοινού. Μόνο έτσι θα καταφέρουν μια μέρα να έχουν το κοινό που τους αξίζει. Αλλιώς κινδυνεύουν να γίνουν μαϊμουδάκια στο τσίρκο της δημοσιότητας.

14) Πώς βλέπετε το μέλλον; Ελπίζετε σε καλύτερες μέρες ή είστε απαισιόδοξος ότι η ελληνική μουσική θα χαθεί μέσα σε ένα κυκεώνα εμπορικότητας και επιρροών εκ των έξωθεν από μια παγκοσμιοποιημένη μουσική.

Μ.Π.: Η ελληνική μουσική δεν χάνεται έτσι εύκολα. Επέζησε της Τουρκοκρατίας, θα κωλώσει στην επίθεση της παγκοσμιοποίησης;

15) Ας μιλήσουμε για το kithara.gr, τη δικτυακή κοινότητα που ασχολείται με την ελληνική μουσική. Φιλοξενεί στίχους και ακόρντα που μπορούν οι επισκέπτες να διαβάζουν και μετά να τραγουδάν με την παρέα τους, και επίσης ελπίζουμε να γίνει ένα εκκολαπτήριο νέων καλλιτεχνών καθώς υπάρχει περιοχή συζητήσεων μέσα στην οποία μπορούν οι επισκέπτες να ασχοληθούν με τη μουσική και να στείλουν στίχους και τραγούδια προς κριτική. Πώς βλέπετε μια τέτοια προσπάθεια στο διαδίκτυο;

Μ.Π.: Την προσπάθειά σας τη βρίσκω αξιέπαινη. Άλλωστε, το μείζον και πιο συγκινητικό για έναν τραγουδοποιό είναι ακριβώς αυτό: να παίζονται τα τραγούδια του στις παρέες. Όποιος βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να μας έχει σύμμαχους.

16) Σχετικά με τους στίχους που φιλοξενούμε, παλαιότερα πληρώναμε συνδρομή στην ΑΕΠΙ για τα πνευματικά δικαιώματα, αλλά από τις αρχές του 2003 οι οικονομικές απαιτήσεις της ΑΕΠΙ αυξήθηκαν σε υπερβολικά επίπεδα και δεν είναι πια δυνατό να ανταπεξέλθουμε, κι έτσι εμφανίζουμε τους στίχους μόνο αποσπασματικά. Εσείς πιστεύετε ότι θα έπρεπε οι στίχοι να μπορούν να διαδίδονται όσο το δυνατόν ελεύθερα για να μπορούν όλοι να τραγουδάν τα τραγούδια που αγαπάνε ή...

Μ.Π.: Παρ’ όλο που είμαι μέλος της ΑΕΠΙ, αισθάνομαι ότι το πνευματικό μου δικαίωμα δεν κινδυνεύει από τους πιτσιρικάδες που γουστάρουνε τα τραγούδια μου και θέλουν να μάθουν σωστά τα ακόρντα και τους στίχους. Άλλωστε, οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ήδη αγοράσει το δίσκο… Αν ήταν στο χέρι μου, θα επέτρεπα την δωρεάν διακίνηση αυτής της πληροφορίας.

17) Τι σας παρακίνησε να διορθώσετε ο ίδιος τα τραγούδια σας που ήταν καταχωρημένα στο kithara.gr;

Μ.Π.: Αυτό που σας είπα παραπάνω. Και το ότι, αν είναι να παίζετε τα τραγούδια μου, ας το κάνετε σωστά, με τα σωστά ακόρντα και όχι με τα «περίπου» σωστά. Στο κάτω-κάτω, αυτό είναι η δουλειά μου: να διορθώνω ακόρντα και στιχάκια…

18) Ποιες είναι οι λεπτομέρειες της παλαιότερης συνεργασίας σας με τον Δ. Μητροπάνο και πώς αισθανθήκατε όταν του ζητήσατε να τραγουδήσει το "Πεθαμένες Καλησπέρες";

Μ.Π.: Ο Μητροπάνος και ο Παπακωνσταντίνου είναι οι φωνές που λάτρευα από μικρός. Όταν μπήκα στη δισκογραφία ήθελα να ακούσω τη φωνή τους να τραγουδάει κάτι δικό μου, σαν φόρος τιμής στην εφηβεία μου. Η συγκίνηση που ένιωσα ακούγοντας τις «Καλησπέρες» από το Δημήτρη δεν περιγράφεται με λόγια.

19) Πώς γράφετε τα τραγούδια σας, π.χ. με ποια σειρά (στίχοι, μελωδία);

Μ.Π.: Πρώτα τους στίχους. Το αντίθετο μου είναι άγνωστο σαν τεχνική.

20) Νιώθετε μόνος σας στο μουσικό σας είδος;

Μ.Π.: Καθόλου. Νιώθω συγγένεια με πολλούς τραγουδοποιούς, παρόντες και απόντες. Από τους απόντες, π.χ. με το Μάνο Λοΐζο. Από τους παρόντες, με τον Βαγγέλη Γερμανό, το Χρήστο Θηβαίο, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Βασίλη Καζούλη, το Νίκο Ζούδιαρη, τους Κατσιμιχαίους και με αρκετούς ακόμα.

21) Θα ήθελα να μου επιβεβαιώσετε την ιστορία της "Συβαρίτισσας Κυράς"...

Μ.Π.: Το τραγούδι γράφτηκε τη μέρα που πληροφορήθηκα την απώλεια της Λιλής Ζωγράφου. Με τη Λιλή υπήρξαμε φίλοι και ο χαμός της με τάραξε βαθιά. Τα υπόλοιπα τα λέει το τραγούδι…

22) Τελικά τι γίνεται όταν η αγάπη αργεί; Περισσότερο από μια μέρα;

Μ.Π.: Θέλει υπομονή η αγάπη. Ο έρωτας είναι ανυπόμονος. Η αγάπη όλα τα μπορεί, όλα τα συγχωρεί κι όλα τα κάνει καινούργια.

23) Πιστεύετε ότι αντέξατε στον χρόνο, ή νιώθετε την έμπνευση να σας χτυπά πιο αραιά την πόρτα, βλέπετε την παρακμή; (αν πιστεύετε ότι υπάρχει...)

Μ.Π.: Όταν νιώσω την παρακμή πολύ κοντά, θα αποσυρθώ πριν να με αποσύρουν! Για την ώρα θεωρώ εαυτόν μάχιμο.

24) Τι νομίζετε ότι είναι αυτό που σας έκανε γνωστό;

Μ.Π.: Δεν έχω ιδέα. Τραγουδοποιός είμαι, δεν είμαι κοινωνιολόγος.

25) Ποια είναι η γνώμη σας για το internet; Νομίζετε ότι μπορεί να βοηθήσει έναν καλλιτέχνη ή είναι απλά μόνο ένα μέσο παράνομης διακίνησης τραγουδιών;

Μ.Π.: Δε νομίζω ότι το διαδίκτυο μπορεί να ωφελήσει ή να βλάψει καταλυτικά έναν καλλιτέχνη στην Ελλάδα. Έπειτα, στο τι είναι παράνομο και τι όχι, δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω. Το δίκτυο βοηθά στην πληροφορία. Δεν πιστεύω ότι θα φτάσουμε στο σημείο, η μοναδική επαφή του αγοραστή με το εμπόρευμα να είναι μέσω υπολογιστών. Αν πάλι κάνω λάθος, ο καιρός θα δείξει.

26) Ποια είναι η γνώμη σας για την παράνομη διακίνηση των CD και για την αντιγραφή από χέρι σε χέρι "μέσα στις σχολικές αυλές";

Μ.Π.: Όσο η διακίνηση δεν έχει στόχο το παράνομο κέρδος, δεν με βρίσκει αντίθετο. Και μεις, πιτσιρικάδες, όταν δεν είχαμε λεφτά να αγοράσουμε έναν δίσκο, τον αντιγράφαμε από φίλους. Δεν βρίσκω κάτι κακό σε αυτό.

Η πειρατεία είναι άλλο πράγμα. Η διακίνηση ευτελών κλεψίτυπων σκοτώνει αληθινά τη μουσική κι όποιος νομίζει ότι την πληρώνουν μόνο οι εταιρείες δίσκων, πλανάται πλάνη οικτρά. Την πληρώνουμε όλοι οι δημιουργοί, νέοι και παλιοί, και τα αποτελέσματα της πειρατείας είναι ευδιάκριτα όχι μόνο στη μουσική βιομηχανία, αλλά και στις «μουσικές βιοτεχνίες».

27) Ποια είναι η γνώμη σας για αυτούς που παρακολουθούν την πορεία σας και πηγαίνουν στις συναυλίες σας;

Μ.Π.: Τους είμαι ευγνώμων. Χωρίς αυτούς μάλλον θα έκανα άλλο επάγγελμα.

28) "Καθένας μας στο στρόβιλο ετούτης της ανέμης, χρωστάει ένα θάνατο κι ένα παραμύθι". Ζούμε για να ξεχρεώσουμε; Και σε ποιον χρωστάμε;

Μ.Π.: Ρωτήστε τον Οδυσσέα Ιωάννου που είναι υπεύθυνος για το εν λόγω στιχάκι.

29) Γιατί δε λέτε ποτέ το "Πέμπτο Λιοντάρι" στις συναυλίες σας, ένα από τα καλυτέρα τραγούδια σας;

Μ.Π.: Το λέω βρε παιδιά, το λέω. Απλά όχι πολύ συχνά. Έλα στην επόμενη συναυλία και ζήτησέ το μου. Θα το πω.

30) Ποιο δίσκο σας και πιο τραγούδι έχετε ξεχωρίσει περισσότερο και γιατί;

Μ.Π.: Αυτό τον καιρό αγαπώ πολύ το «Βοριάς φυσάει τα λόγια μου» από τον τελευταίο δίσκο.

31) Γιατί στον τελευταίο δίσκο σας έχουν λιγοστέψει τα τραγούδια με δικούς σας στίχους, σε σχέση με τους προηγούμενους;

Μ.Π.: Γιατί δεν είχα πολλά λόγια να πω. Το κεφάλι μου ήταν γεμάτο μελωδίες και όχι λέξεις. Συμβαίνει καμιά φορά, όπως και το αντίθετο.

32) Ο "κύριος Αριστείδης" είναι κάποιο υπαρκτό πρόσωπο;

Μ.Π.: Ο «κύριος Αριστείδης» είναι ο πατέρας μου. Τον λένε Ευγένιο, αλλά η ιδέα ήταν να πω το τραγούδι «Ο κύριος Πασχαλίδης». Τελικά άλλαξα γνώμη την τελευταία στιγμή.

33) Πώς θα περιγράφατε τη λέξη "πετυχημένος" στον χώρο σας;

Μ.Π.: Την επιτυχία και την αποτυχία τη βιώνει ο καθένας με εντελώς προσωπικό τρόπο. Άρα δεν μπορώ να την περιγράψω με γενικότητες ή με ορισμούς.

34) Ο χρόνος τρέχει και θα πρέπει να τελειώσουμε κάπου εδώ, δε ξέρω αν θέλετε να προσθέστε κάτι άλλο...

Μ.Π.: Τι να προσθέσω… Με ξεθεώσατε πουλάκια μου!!!

35) Και ας κλείσουμε με ένα χαιρετισμό προς τους θαυμαστές σας και επισκέπτες του kithara.gr:

Μ.Π.: Καλό καλοκαίρι. Με κιθάρες και φωτιές στην παραλία!

Προσωπικά εργαλεία
Χώροι ονομάτων

Παραλλαγές
Ενέργειες
Πλοήγηση
Εργαλειοθήκη