Προβολή πηγής για Γιώτης Κιουρτσόγλου - Όλες οι μουσικές επηρεάζουν η μία την άλλη

<br />
''Ο Γιώτης Κιουρτσόγλου είναι ένας εξαίρετος μουσικός. Ένας από τους κορυφαίους μπασίστες της Ελλάδας  με αξιοζήλευτη πορεία, αποτελεί πρότυπο για μελλοντικούς μπασίστες και έχει δώσει αίγλη και μεγάλο γόητρο στο μπάσο. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και η πρώτη του προσωπική δισκογραφική δουλειά που θεωρήθηκε από τις καλύτερες δισκογραφικές δουλειές των τελευταίων χρόνων, με τον τίτλο “'''Hapopsis'''”.  Εξαιρετικά σεμνός και προσιτός απαντά σε ερωτήσεις από μέλη του φόρουμ του kithara.gr. ''

<br />
<center>[[Image:kiourtsoglou.jpg]]</center>

'''- Γιώτη ξεκινάμε με μια ερώτηση του φίλου Argo, αν πιστεύεις ότι οι μουσικοί του ωδείου υπερέχουν των μουσικών του πεζοδρομίου. '''

- Την έχω ακούσει αρκετές φορές αυτήν την ερώτηση, αλλά πιστεύω ότι τίθεται κάτω από λάθος βάση, γιατί η μουσικότητα και το ταλέντο είναι ανεξάρτητα από τον τρόπο και τον χώρο των σπουδών. Πιστεύω ότι το κλειδί μας είναι στην ανάγκη και στο πάθος να παίξει κανείς μουσική. Ούτως ή άλλως, και στη μια περίπτωση και στην άλλη θα ανακαλύψει τι πρέπει να μάθει. Σαφώς αυτό θέλει το χρόνο του και το ταξίδι του.

- '''Ο jagmaster ρωτάει ποιες είναι οι συμβουλές σου σε έναν αρχάριο μπασίστα. '''

-Να ακούσει όση περισσότερη μουσική μπορεί να γίνει και να ανακαλύψει και άλλες μουσικές μέσα από αυτήν που αγαπάει και σε κάθε μέρα που περνάει και θα μεγαλώνει θα ανακαλύπτει καινούρια παιξίματα και είδη μουσικής. Το άκουσμα δημιουργεί εικόνες και κάποια στιγμή, επειδή στην αρχή μιμούμαστε αυτό που βλέπουμε, σαν δεύτερο επίπεδο αρχίζουμε να επιλέγουμε αυτό που μιμούμαστε και τέλος να μπορούμε να πούμε την ιστορία μας που είναι κατ’ εμέ το υψηλότερο επίπεδο.

<table width="200" border="1" align="right" cellpadding="3" bgcolor="#ffedd9" bordercolor="#C0C0C0" style="border-collapse: collapse">

<tr>
<td align="right">


Ο Γιώτης Κιουρτσόγλου γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1965. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στη Θεσσαλονίκη ενώ παράλληλα έκανε τζαζ και αρμονία στο 'Σύγχρονο Μουσικό Σχολείο'. Συνέχισε τις σπουδές του στη μουσική παίρνοντας μαθήματα ηλεκτρικού μπάσου στο ''''Musicians Institute'''' του Λος 'Αντζελες (1987- 89), όπου τιμήθηκε με το 'MI scholarship award', βραβείο καλύτερου σπουδαστή της χρονιάς, με δασκάλους όπως ο '''Garry Willis''', ο '''Carl Schoeder''', ο '''Jeff Berlin''' και ο '''Scot Henderson'''.

'Eχει στο ενεργητικό του μια πλούσια δισκογραφία με τα γκρουπ ''''Electric Jazz Trio'''' (με τους '''Manny Boyd''' και '''Danny Hayes'''), ''''Exit'''', ''''Ίασις'''', ''''Tilman'''' και ''''Lauenen'''', στα περισσότερα από τα οποία υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Παράλληλα συμμετείχε ως guest στα άλμπουμ των '''David Lynch, Μάρκου Αλεξίου, Τάκη Μπαρμπέρη''' και '''Trilok Gurtu'''.

'Eχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ σε Ελλάδα, Κύπρο, ΗΠΑ, Χονγκ Κονγκ, Ελβετία, Γερμανία, Ισπανία, Ισραήλ και Αγγλία και σε συναυλιακούς χώρους όπως το Linkloln Center, το Queen Elisabeth, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Θέατρο της Ακροπόλεως και το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.<br />
'Eχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων οι '''John Stubblefield, Billy Hart, Manny Boyd, Danny Hayes, Interbalcan Orchestra, Διονύσης Σαββόπουλος''' και '''Αλκίνοος Ιωαννίδης''' και ήταν σολίστας της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων.

'Eχει συνθέσει μουσική για κινηματογράφο, θέατρο και παραστάσεις χορού. Με τον '''Σταύρο Λάντσια''' και τον '''David Lynch''' φτιάχνουν το 1998 το γκρουπ ''''Human Touch'''' και εκδίδουν το πρώτο τους ομώνυμο άλμπουμ. Τον Ιανουάριο του 2004 κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ των 'Human Touch' με τίτλο '''Movin'''', ενώ παράλληλα ηχογραφεί το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ που θα εκδοθεί από τη '''Libra Music''', μια δουλειά που το κοινό του περίμενε από πολύ καιρό. Τα τελευταία χρόνια ο Γιώτης Κιουρτσόγλου διδάσκει στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας.

</td>
</tr>

</table>

- '''Ο psomas ρωτάει ποιον μπασίστα θαυμάζεις και ποιον είχες σαν πρότυπο. '''

- Πιστεύω ότι δε διαφέρω σε αυτό από τους περισσότερους μπασίστες διότι η μεγάλη μου ανακάλυψη ήταν ο Jaco Pastorius αλλά εξαιτίας αυτού ανακάλυψα και τους προηγούμενους του και τους επόμενούς του. Μ’ αρέσει ο Marcus Miller για τη μουσικότητα, τη μελωδικότητα αλλά και την ιδιαιτερότητα που έχει. Γενικά μου αρέσουν οι μπασίστες που έχουν προσωπικό στυλ, δηλαδή τους ξεχωρίζεις και λένε τη δική τους ιστορία. Μου αρέσει ο δάσκαλος που είχα ο Gary Willis που έρχεται από τη γενιά του Pastorius, αλλά έχει εξελίξει το παίξιμό του, ο Patittuci και στο ηλεκτρικό και στο ακουστικό και μετά πηγαίνουμε πιο πίσω.

'''- Ο kostis88 ρωτάει από ποια ηλικία ξεκίνησες να μαθαίνεις μουσική και πως επέλεξες το μπάσο. '''

- Είδα έναν κιθαρίστα που μου άρεσε πάρα πολύ σε μια συναυλία και έτσι μπήκα στη διαδικασία να θέλω να το κάνω, όντας ξετρελαμένος. Άρχισα με κιθάρα και θυμάμαι είχα μια κασέτα αυτού του κιθαρίστα από όπου έβγαλα ό,τι έπαιζε, με το αυτί και προσπαθούσα να μιμηθώ το παίξιμό του. Αυτό έγινε κοντά στην ηλικία των 15-16 χρόνων. Ουσιαστικά δυο χρόνια αργότερα άρχισα με μπάσο, διότι κάποιοι ζητούσαν μπασίστα και ενώ υπήρχαν μπόλικοι κιθαρίστες, δεν υπήρχαν μπασίστες. Έτσι παρήγγειλα ένα μπάσο από ένα φίλο μουσικό που μου το έφερε από τη Γερμανία. Στα δεκαοχτώ μου που έφυγα για σπουδές στη Θεσσαλονίκη, ως ηλεκτρολόγος, πιστεύω ότι άρχισα ουσιαστικά να ασχολούμαι με το όργανο.

'''- Είχες σχέση με την jazz εκείνη την εποχή, τα ακούσματα σου ήταν jazz; '''

- Όχι δεν ήταν. Ήταν κυρίως ντίσκο. Στα τέλη της δεκαετίας του 70 πήγαινα κάποια βράδια σε κάποιες ντίσκο οι οποίες παίζαν soul, εμείς βέβαια δεν τα ξέραμε αυτά, ντίσκο τα θεωρούσαμε όλα. Μου άρεσε το ρυθμικό στοιχείο. Δεν ξεκίνησα δηλαδή με βάση το ροκ αλλά μέσα από αυτές τις μουσικές ανακάλυψα και το ροκ. Περνάει η εποχή του ροκ, με τις παρέες που ακούγαμε Genesis, Pink Floyd, Yes, Soft Machine, τα οποία έτσι κι αλλιώς είχανε και μορφή jazz rock, και σιγά-σιγά ανακάλυψα και την jazz, αλλά κυρίως έρχομαι από πιο groovy ακούσματα.

'''- Ο φίλος bluechild ρωτάει με ποιον τρόπο συνθέτεις, με το αυτί ή ακολουθείς κάποιους κανόνες ή και με τα δυο; Δημιουργείς ένα πρόχειρο σχέδιο και μετά χτίζεις πάνω σε αυτό ή έχεις εξαρχής στο μυαλό σου το τελικό αποτέλεσμα; '''

- Κυρίως αυτό που παίρνει την απόφαση είναι το αυτί σου και η αισθητική σου. Έχω ξεκινήσει με διάφορους τρόπους, ξεκίνησα με μια μελωδία που είχα στο αυτί και έπρεπε μετά να την ενορχηστρώσω, κάποια έχουν γίνει από παιχνίδι τυχαίο χωρίς να έχω κάτι στο αυτί μου, αρχίζεις με ένα ακόρντο ή μια συγχορδία που σου άρεσε και αρχίζεις να γράφεις τη μελωδία έχοντας σαν βάση αυτή τη συγχορδία. Σε πολύ λίγες περιπτώσεις έχω την τελική εικόνα στο κεφάλι μου.

'''- Σε σχήματα όπως αυτά του Ιωαννίδη, τι ρόλο παίζουν οι μουσικοί; Παίρνουν μια ιδέα και την αναπτύσσουν; Παίρνουν μια ολοκληρωμένη άποψη του τραγουδιού και έχουν την ελευθερία αυτοσχεδιασμού ή παίρνουν το κομμάτι και το εκτελούν όπως είναι; '''

- Ο Αλκίνοος επειδή είναι ανοιχτός σαν διάθεση και σαν χαρακτήρας και σαν μυαλό, καταρχήν σεβάστηκε τους μουσικούς που έχει πάρει. Ξέρει ότι με αυτούς τους μουσικούς, με αυτό το χαρμάνι θα βγει πάνω κάτω αυτό το αποτέλεσμα. Το αυτοσχεδιαστικό μέρος έχει να κάνει πολύ με το live, το οποίο επειδή είναι ζωντανό πλάθεται εκείνη την στιγμή. Μπορεί μια ιδέα του Σταύρου (σ.σ. Λάντσιας) να την πάρει εκείνη τη στιγμή και να την εξελίξει ή μια ιδέα η οποία επί τόπου θα βγει και θα πούμε «πάμε αυτό ή εκείνο», με αποτέλεσμα να βγει ένα κομμάτι ένθετο που δεν ήταν προσχεδιασμένο. Όπως επίσης υπάρχουν και γραμμένα σημεία τα οποία είναι συγκεκριμένα από τη στιγμή που υπάρχει μια ενορχήστρωση.

'''- Ο josο ρωτάει ποιος είναι ο εξοπλισμός σου και αν ξέρεις κόντρα-μπάσο; '''

- Ο εξοπλισμός μου είναι ένας μικρός ενισχυτής CHP, του Χρήστου Παπαδόπουλου ο οποίος μας άφησε, με τον οποίο είμαι πολύ ικανοποιημένος γιατί είναι πολύ μικρός σε όγκο και μπορώ να τον έχω και σε ταξίδια. Έχω κυρίως SWR ηχεία με 2 δεκάρια και 1 με έξι δεκάρια, τα Goliath. Τα μπάσα μου είναι του Γιάννη Ιωαννίδη, τα Odyssey. Έχω ένα fretless, το πρώτο που είχε κάνει και γύρω στα 2-3 ένταστα, τα οποία χρησιμοποιώ ανάλογα σε ηχογραφήσεις που έχω και ένα Tobias. Στα πόδια έχω όπως οι περισσότεροι, μια GT6 Boss πεταλιέρα, από την οποία στην ουσία χρησιμοποιώ μόνο τα βάθη της και με το volume pedal χρησιμοποιώ την έκταση του βάθους που θα δώσω. Έχω και ένα ξεχωριστό volume pedal, ώστε να μπορώ να αυξάνω ή να μειώνω την ένταση του ήχου, συν ένα XP 300, το οποίο δεν ξέρω αν βγαίνει πια, της Digitech, το οποίο έχει κάποιους ήχους με harmonizer το οποίο χρησιμοποιούσα παλιά φτιάχνοντας τους από harmonizer, αλλά αυτοί υπήρχαν μέσα ως στάνταρ ήχοι, οι οποίοι μου δίνουν αυτό το άνοιγμα σαν ακόρντα, σαν ορχήστρα που ακούγεται.

Κόντρα-μπάσο, με την έννοια των σπουδών με δοξάρι κτλ, θεωρώ ότι δεν ξέρω, αλλά έχω κόντρα- μπάσο, έχω παίξει και στο CD μου σε ένα σημείο, στο κλασσικοποιημένο κομμάτι, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το κόντρα-μπάσο. Κυρίως έχω ασχοληθεί με το ηλεκτρικό το οποίο μου έχει πάρει μια ζωή και νομίζω ότι δεν προλαβαίνω, αν και υπάρχουν άνθρωποι που τα κάνουν και τα 2 μαζί και τα κάνουν καλά και τα δύο.

'''- Η τελευταία ερώτηση του joso είναι σε τι είδους μουσική ανήκουν τελικά οι Human Touch και τι γλώσσα μιλάνε. '''

- Λοιπόν μιλάνε ελληνικά κυρίως οι τρεις τους. Παίζουμε μουσική η οποία βασίζεται κατά πολύ στο αυτοσχεδιαζόμενο στοιχείο, στο τι συμβαίνει εκείνη τη στιγμή, αλλά και οι τρεις μας, ο καθένας με τον δικό του χρόνο, τις δικές του περιόδους, έχει περάσει μέσα από το χωνευτήρι της jazz, έχουμε σπουδάσει με κάποιον τρόπο αυτή τη μουσική. Παρόλα αυτά παίζοντας μαζί, μπορεί να ακούσεις και 2 και 3 είδη μουσικής μέσα στο ίδιο κομμάτι. Θέλω να πιστεύω ότι η νοοτροπία αυτής της μουσικής προέρχεται από τη jazz.

'''- Ο έρεβος ρωτάει αν προτιμάς τετράχορδο ή πεντάχορδο μπάσο και γιατί. '''

- Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Δε νομίζω ότι η χορδή καθορίζει έναν μουσικό αλλά ο μουσικός θα καθορίσει τι θα παίξει. Η μουσική θα βγει από το μουσικό. Το μπάσο είναι ένα μέσο. Η πέμπτη χορδή σου δίνει περισσότερα εφέ, γιατί έχει και πιο χαμηλές περιοχές. Αυτό δε σημαίνει ότι με το 4χορδο μπάσο μπορείς να παίξεις λιγότερη μουσική. Και ο Pastorius συνεχίζει να είναι ακαταμάχητος με το τετράχορδο μπάσο του.

'''- Ο captain steel ρωτάει αν σαν επαγγελματίας μουσικός νιώθεις συμβιβασμένος. Έχεις απομακρυνθεί από τα μουσικά ιδανικά και τις ιδέες που είχες όταν πρωτοξεκίνησες; '''

- Θέλω να πιστεύω πως όχι, δεν έχω απομακρυνθεί από τα ιδανικά και τις ιδέες που είχα, προσπαθώ κάθε τόσο να περνάω ένα ΚΤΕΟ τον εαυτό μου για να ξέρω γιατί πραγματικά ξεκίνησα και γιατί το κάνω. Πιστεύω ότι ο επαγγελματίας έχει την υποχρέωση περισσότερο από όλους να κρατήσει τη φλόγα και την αγάπη για αυτό που κάνει. Αν στην πορεία χάνουμε τους λόγους για τους οποίους ξεκινήσαμε είναι γιατί δε δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι τις προϋποθέσεις στον εαυτό μας ώστε να κρατηθεί αυτό το στοιχείο ζωντανό. Πιστεύω ότι για όσο ζω θα εξακολουθώ να θέλω να μαθαίνω καινούρια πράγματα και νέα είδη μουσικής, να παίζω με καινούριους ανθρώπους και οτιδήποτε θα με βοηθά να μαθαίνω και να κατανοώ καλύτερα το όργανο και τη μουσική.

'''- Ο freemind παρατήρησε ότι όσες φορές σας είδε με τους Human Touch στο Αλάβαστρον, δεν παίζατε τα κομμάτια όπως στο CD. Αναρωτιέται τι είναι αυτό που δένει ένα συγκρότημα σαν τους Human Touch επί σκηνής. '''

- Περισσότερο έχει να κάνει ότι έχουμε παίξει πολλά χρόνια και γνωρίζει ο ένας τον άλλον, υπάρχουν κώδικες καταχωρημένοι από πράγματα που έχουμε παίξει από άλλες μουσικές. Σαν να παίζουμε βόλεϊ τρεις φίλοι και προσπαθούμε να μην αφήσουμε την μπάλα να πέσει κάτω. Σαφώς και παίζουμε διαφορετικά από το CD και έτσι θα έπρεπε να γίνει διότι το κομμάτι εξελίσσεται. Γράφτηκε με έναν τρόπο στο CD και μετά ανακαλύπτεις κι άλλα πράγματα και κάθε μέρα είναι διαφορετική. Ένα λάθος σήμερα μπορεί να είναι μια δημιουργική ιδέα για αύριο.

'''- Η ελληνική fusion jazz σκηνή έχει αποκτήσει μια θέση στο ελληνικό κοινό νεαρής κυρίως ηλικίας ή ακόμα κινείται στα πλαίσια ενός παλιού και ωριμασμένου κοινού; '''

- Πιστεύω ότι έχει αποκτήσει και συνεχίζει διαρκώς να αποκτά περισσότερο χώρο. Ο κόσμος που ακούει αυτές τις μουσικές θέλει να ακούσει και τα περίτεχνα στοιχεία, πως θα μπούνε, πως θα συνυπάρξουνε διάφορα ήδη μουσικής και ανάλογα με τους μουσικούς που το κάνουνε αυτό το πράγμα τραβά την προσοχή. Πιστεύω ότι υπήρχε και υπάρχει κόσμος που ακούει αυτή την μουσική. Τώρα μάλιστα με τις συναυλίες που έρχονται και φαίνονται αυτά τα πράγματα διαφαίνεται το ενδιαφέρον του κόσμου και το γεγονός ότι όλα αυτά έχουν μια κοινή ρίζα.

'''- Ο offspot ρωτάει τα εξής: Στο άταστο που χρησιμοποιείς έχει roundwound ή flatwound χορδές; Έχεις βάλει κάποια ειδική επίστρωση στην ταστιέρα για να μην φθείρεται; '''

- Στο άταστο έχω roundwound χορδές και ο λόγος είναι ότι έχω περισσότερες αρμονικές. Όχι μόνο σαν αρμονική της νότας αλλά και σαν σύνολο ήχου. Με το που χτυπάς μια νότα ακούς και τις ακραίες του αρμονικές. Στις flatwound χορδές ο ήχος είναι πιο στακάτος και σταματάει εύκολα. Και σαν επιπρόσθετη πληροφορία βάζω τις nickel που είναι πιο μαλακές από τις steel. Όσο για την ταστιέρα έχω βάλει μια κόλλα εποξική, δύο συστατικών που λέγεται DEVCON η οποία δουλεύεται για μισή ώρα χωρίς να στεγνώσει και χωρίς να αρχίσει να παρουσιάζει τέτοια στοιχεία και η επίστρωση που παρουσιάζει πάνω στην ταστιέρα είναι σαν να έχεις βάλει ένα σκληρό υλικό, σαν πολυεστέρας, ώστε να μη φάνε οι χορδές το ξύλο.

'''- Η τεχνική των τεσσάρων δακτύλων χρησιμοποιείται 1-2-3-4, 1-2-3-4-3-2, ή κάπως αλλιώς (όπως ο Gary Willis που χρησιμοποιεί το τρίτο δάχτυλο για string crossing); '''

- Κυρίως παίζω με δύο δάχτυλα και πολύ λίγες φορές ανάλογα με αυτό που θέλω να παίξω ή με το ηχόχρωμα που θέλω να βγάλω θα χρησιμοποιήσω τον αντίχειρα και μπορεί να χρησιμοποιήσω και το τρίτο δάχτυλο. Εγώ κυρίως παίζω 1-2 και αν είναι μεγάλο cross, αν είναι μεγάλη η απόσταση μιας οκτάβας μπορεί να χρησιμοποιήσω κάποιες φορές και το τρίτο δάχτυλο. Αν θέλω να παίξω άρπισμα σαν συγχορδία βάζω και τον αντίχειρα σαν τους κλασσικούς κιθαρίστες.

'''- Μαγνήτες και ξύλα που προτιμάς; '''

- Μου αρέσουν οι Bartolini... Τώρα πια προτιμώ τους μονούς μαγνήτες, διότι δε χρωματίζουν τις χαμηλομεσαίες περιοχές όπως χρησιμοποιούσα πιο παλιά. Μου αρέσουν οι EMG... Σχετικά με τα ξύλα έχω ξεχωρίσει δύο που μου αρέσουν, ash στο σκάφος, rosewood στο μανίκι γιατί είναι πιο ζεστός σαν ήχος, δηλαδή μπορεί εν μέρει να πλησιάσει τον fretless ήχο. Τονίζει κυρίως τις μεσαίες περιοχές που κάνει τον ήχο πιο γλυκό. Αν μιλάμε όμως για παίξιμο πιο slappy, πιο groovy, πιο ξερό ήχο, maple ταστιέρα (το κελεμπέκι αλλιώς), swambass ή ash στο σκάφος γιατί είναι πιο dead ο ήχος και έχει περισσότερο σκάσιμο.

'''- Αυτό το κομμάτι ξύλο ανάμεσα στους μαγνήτες είναι ράμπα σε στυλ Gary Willis; '''

- Είναι ράμπα σε στυλ Gary Willis, ή Willis ramp όπως τη λέει. Το ξύλο αυτό σε μένα έχει πάρει κι άλλους ρόλους πέραν του παιξίματος, κυρίως όμως χρησιμοποιείται για να μη δένουν τα δάχτυλα μέσα και να μη χτυπάνε δυνατά, δηλαδή ελέγχεις τον ήχο με μικρότερα χτυπήματα, το δάχτυλο να πέφτει από μικρότερη απόσταση, έτσι ώστε σου δίνει την ευκαιρία να μην κουράζεσαι σε οτιδήποτε τεχνικό πας να κάνεις, να έχεις τον άμεσο έλεγχο της χορδής. Τελευταία εγώ το χρησιμοποιώ και για κρουστούς ρόλους γιατί είναι και μια προέκταση της ταστιέρας, αν το δει κανείς και χτυπήσει πάνω βγαίνουν νότες.

'''- Έχει και μια πέμπτη ερώτηση χιουμοριστική, αν πετάει ο γάιδαρος. '''

- Αν θέλουμε να τον δούμε να πετάει μπορεί και να πετάξει πραγματικά. Εξαρτάται πως το βλέπουμε εμείς.

'''- Η steph ρωτάει αν παίζεις άλλα μουσικά όργανα και ποια; '''

- Κυρίως το μπάσο είναι το όργανο μου και μερικά κρουστά όπως το καχόν, το ξύλινο ισπανικό όργανο κρουστό, που το αγαπάω.

'''- Μπορείς να μας περιγράψεις μια ονειρική/ιδανική συναυλία που θα ήθελες να δώσεις; '''

- Οι περισσότεροι μουσικοί θέλουν να κάνουν την τρέλα τους, να παίξουν τη μουσική που προτιμούν, σε ένα μεγάλο χώρο ώστε να έρθει κόσμος να τους ακούσει, με τους μουσικούς που φαντάζονται. Επειδή η ερώτηση αυτή με βρίσκει σε αυτή τη χρονική περίοδο που μόλις έχω κυκλοφορήσει το CD μου, θα ήθελα έναν καλό θεατρικό χώρο που να χωράει να κάθεται ο κόσμος που θα έρθει να το δει και να παίξουν όλοι οι μουσικοί που παίξανε στο cd μου, οι οποίοι είναι και φίλοι μου. Κυρίως να έχω καλό ηχητικό σύστημα, να πληρεί τις προϋποθέσεις του φωτισμού.

'''- Από ότι καταλαβαίνω υπάρχει στα σκαριά μια τέτοια παρουσίαση; '''

- Είναι να γίνει μια παρουσίαση, για την οποία συζητάμε την ημερομηνία και το οποίο θα ανακοινωθεί μόλις σιγουρευτεί και ο τόπος και ο χρόνος.

'''- Τι εκτιμάς περισσότερο σε έναν μουσικό που θα σε κάνει να θέλεις να συνεργαστείς μαζί του; '''

- Η χημεία που μπορεί να υπάρξει μεταξύ των δύο. Το κατά πόσο ακούει ο ένας τον άλλον. Πολλές φορές αν υπάρχουν κοινά ακούσματα και κοινή αντιμετώπιση κάποιων πραγμάτων, όπως σχετικά με τον ρυθμό, που είναι πολύ σημαντικό. Ή εάν μπορεί να καταλάβει τις μικροδιαφορές σου και να καταλάβεις τις μικροδιαφορές του. Για να το πω με μια πιο απλή έκφραση, να παίζεις και να είναι όλα εύκολα.

'''- Ο φίλος epodos ρωτάει πότε ήταν η πρώτη φορά που έδωσες συναυλία, με ποιους και πως αισθάνθηκες. '''

- Η πρώτη φορά που έδωσα συναυλία ήταν στην Κοζάνη, με έναν φίλο μου ντράμερ ο οποίος συνεχίζει να παίζει, έχει μείνει στην πόλη και έχει δημιουργήσει ένα δικό του συγκρότημα και παίζουν εξαιρετική μουσική, το οποίο λέγεται «Apopsis Trio», ήταν αυτοί που με μύησαν σε αυτό το συγκρότημα. Χρειαζόντουσαν μπασίστα όπως είπα σε προηγούμενη ερώτηση. Το 1979 ήταν που έπαιξα εκεί, σε έναν κινηματογράφο της Πτολεμαΐδας. Ήταν εξαιρετική η αίσθηση που εισέπραξα, διότι μετά το άκουσα και ηχογραφημένο αυτό που παίξαμε. Το κυριότερο είναι ότι για πρώτη φορά αισθάνθηκα καλά βλέποντας πως είναι τα φώτα της σκηνής, τι σημαίνει να πέφτουν πάνω σου, το τρακ ότι εμφανίζομαι μπροστά σε κόσμο, γι’ αυτό θυμάμαι ότι φόρεσα γυαλιά γιατί ντρεπόμουν. Ωραίο πράγμα η κάθε πρώτη στιγμή, μετά συνηθίζεις.

'''- Ο sting ρωτάει κατά πόσο η jazz έχει επηρεάσει την rock μουσική σκηνή στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. '''

- Όλες οι μουσικές επηρέασαν η μία την άλλη, δηλαδή η rock επηρέασε την jazz από τη δεκαετία του 70 και πέρα. Η jazz επηρεάστηκε από τα blues, που ούτως ή άλλως από εκεί ξεκινάει, από την αφρικάνικη μουσική. Νομίζω ότι όλα αυτά είναι κοντά, επηρεάζει το ένα το άλλο. Τα σύνορά τους είναι πολύ κοντά και το ένα μέσα στο άλλο. Έχει να κάνει κυρίως με χρονικές περιόδους παρά κατά πόσο επηρέασε το ένα τ’ άλλο, γιατί η κλασσική μουσική επηρέασε την τζαζ, γιατί η τζαζ επηρέασε όλη τη σύγχρονη μουσική και το ένα έφερε το άλλο.

'''- Ο Πελαργός έχει την εξής απορία, καθότι το μπάσο δεν είναι τόσο σόλο όργανο δεν σε πειράζει που στα συνηθισμένα σχήματα (δηλαδή στα όχι jazz) δεν φαίνεσαι πολύ και δεν έχεις το δικό σου χρόνο πάνω στη σκηνή; κυρίως αναφέρεται στην αρχή της καριέρας σου και όχι τόσο στο παρόν που είσαι καταξιωμένος και σολάρεις με το μπάσο. '''

- Εγώ δεν το γνωρίζω αυτό. Το σόλο έχει την ίδια δυναμική για μένα με τη συνοδεία. Δηλαδή δε γίνεται να είσαι ευχαριστημένος ένα τρίλεπτο σε μια δίωρη συναυλία που έχεις κάνει ένα σόλο και στη υπόλοιπη να βαριέσαι. Πρέπει να βρεις ενδιαφέρον και μάλιστα είναι πολύ ενδιαφέρον να παίζεις μπάσο και να παίζεις groove και να στηρίζεις όλο το σύνολο. Η δουλειά μας με τους ντράμερ είναι κυρίως να κινούμε αέρα. Αυτός είναι ο ρόλος μας, να κινήσουμε τον αέρα γιατί μόνο αυτό το πράγμα θα κάνει τον κόσμο να κουνηθεί, να χορέψει, να στρέψει την προσοχή του προς τη μουσική.

'''- Η υποσημείωση του Πελαργού είναι γιατί στην τελική κόλλησες με το μπάσο και όχι με κάποιο άλλο όργανο. '''

- Για μένα το μπάσο έχει πάρα πολλά επίπεδα. Είναι και ένα ρυθμικό όργανο και μελωδικό και αρμονικό. Και παίζει καθοριστικό ρόλο και στα τρία, δηλαδή, είναι ένα μελωδικό όργανο όπως όλα, από τα πιο χαμηλά σε συχνότητες, μέχρι τα πιο ψηλά, μπορούν να είναι σολιστικά όργανα. Είναι καθοριστικό στην αρμονία, δηλαδή μία κίνηση σε νότα του μπορεί να αλλάξει όλο το ηχόχρωμα της αρμονίας και σαφώς η σύνδεσή του με το πιο ρυθμικό κομμάτι της ορχήστρας, τον ντράμερ ή των κρουστών.

'''- Ο Augoustos λέει ότι διάβασε στο βιογραφικό σου ότι το 81 ξεκίνησες κιθάρα και το 89 τελείωσες το Musician's Institute. Μεταξύ 81 και 89 μεσολαβούν 8 χρόνια περίπου. Πόση προσπάθεια χρειάζεται, πόσες ώρες την ημέρα και πόσες μέρες το χρόνο πρέπει κάποιος να διαθέσει για να πλησιάσει, μέσα στο μικρό διάστημα των 8 ετών, το επίπεδο του Γιώτη Κιουρτσόγλου; '''

- Νομίζω ότι ο χρόνος ενασχόλησης με ένα πράγμα είναι καθαρά υποκειμενικός. Το αν εσύ ξοδέψεις 15 ή δύο ώρες έχει να κάνει με το πώς εσύ αντιμετωπίζεις το χρόνο και πως μοιράζεις τις ενασχολήσεις σου μέσα στο χρόνο. Δηλαδή την ίδια ερώτηση που έκανα εγώ στον Gary Willis: «Πόσες ώρες μελετούσες την ημέρα;”, «Δυο ώρες». «Μα εγώ χρειάστηκα 10 ώρες!”, «Δέκα ώρες, γιατί η αυτοσυγκέντρωση είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη μελέτη». Και είναι υποκειμενικό γιατί πολλές φορές μπορεί να πέσεις με τα μούτρα από τον ενθουσιασμό σου σε ένα πράγμα και να κάνεις 50 ώρες νομίζοντας ότι έχεις κάνει μόνο 5 λεπτά. Δεν έχει σημασία αν κάνεις 8 ή 18 χρόνια να βρεις τις νότες που σ’ αγγίζουν, σημαντικό είναι ότι έχεις κάνει τη διαδρομή, γιατί αυτό που μετράει είναι η διαδρομή και όχι εκεί που έφτασες. Όταν φτάσεις εκεί που έφτασες θα συνειδητοποιήσεις ότι έχεις κι άλλο τόσο και άλλο τόσο.

'''- Κυκλοφορεί μια φήμη σχετικά με το Musician's Institute που λέει ότι σπουδές που φυσιολογικά διαρκούν 3 έτη έγιναν σε 1. Κατά πόσο ισχύει αυτό; Ποιες ήταν οι εμπειρίες σου εκεί; '''

- Δεν ισχύει αυτό. Τη χρονιά που πήγα εγώ, το ’87, ήταν μόνο ενός χρόνου η σχολή. Για μένα το ταξίδι ήταν το πιο σημαντικό, ότι είδα όλους αυτούς τους ανθρώπους, άκουσα και έμαθα τις ιστορίες τους και αυτό ήταν για μένα το καλύτερο μάθημα Η εμπειρία αυτή με βοήθησε επειδή όντας ένα παιδί από επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, δεν πίστευα, δε φανταζόμουν ότι μπορώ και εγώ να μπω σε έναν τέτοιο χώρο εκατοντάδων ανθρώπων που ασχολούνται με αυτό και να υπάρξω. Με έκπληξη συνειδητοποίησα ότι και με δέχτηκαν και μάλιστα είχα θετική αντιμετώπιση.

'''- Υπάρχει κάποιο έντονο περιστατικό από τις μέρες στο Musician's Institute; '''

- Τότε γνώριζα τον Scott Henderson και πήγα εκεί, δε γνώριζα τον Gary Willis, και πριν πάω ακόμη στη σχολή πήγα να δω κάποιες συναυλίες. Είδα το όνομα του Scott Henderson και πήγα να τους ακούσω σε ένα μικρό χώρο. Εκεί άκουσα τον Gary Willis και δεν πίστευα ότι θα υπήρχε ένας άνθρωπος που θα έπαιζε όπως σκεφτόμουν εγώ να παίξω. Το είδα εκεί ζωντανά και μπροστά μου. Αυτή ήταν η πρώτη σοκαριστική μου εμπειρία. Και μια ευχάριστη στιγμή ήταν όταν με πήραν τηλέφωνο και είχαν μάθει ολόκληρο το όνομά μου, για να είμαι στην απονομή των πτυχίων ένα τέταρτο πιο πριν, όπου μου απονείμαν ένα βραβείο και μου έδωσαν δώρο ένα μπάσο, που ήταν κάτι που δεν περίμενα. Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή.

'''- Το βραβείο για ποιο λόγο στο απένειμαν; '''

- Ήμουν nominee για δύο βραβεία, το ένα ήταν το «most improved student of the year», καλύτερη επίδοση ας το πούμε και το άλλο «most astounding player of the year». Πήρα το ένα από τα δύο βραβεία για μέσα στη χρονιά και επειδή δεν ήξερα εάν παρακολουθούσαν όλη τη χρονιά ότι έπαιζα, ήταν ευχάριστο το ότι κατάλαβα ότι αυτοί τελικά παρακολουθούσαν με κάποιο τρόπο.

'''- Η mariazzz ρωτάει διδάσκεις σε καμιά μουσική σχολή'''.

- Διδάσκω στο ωδείο Φίλιππος Νάκας, στο κεντρικό.

'''- Ο marcius ρωτά ποιος και πότε μεγάλος drummer, είχε πει επί σκηνής παίζοντας μαζί σου ότι είσαι ο 2ος για αυτόν μπασίστας μετά τον Jaco; Και μία δεύτερη, σκηνικά όπως αυτά με την χανούμισσα όπως αυτό στην closing βραδιά στο Αλάβαστρο πέρσι συμβαίνουν συχνά; '''

- Λοιπόν, πρώτη ερώτηση, κανένας drummer!

'''- Επειδή έχει αναφερθεί κάτι για τον Cobham... '''

- Ορισμένα πράγματα παραλλάσσονται όταν πάνε από στόμα σε στόμα. Ναι, έχουν πει κάποια πράγματα οι άνθρωποι, ότι τους άρεσε το παίξιμο, ότι εντυπωσιαστήκανε ή το αναφέρουνε στους συνεργάτες τους ότι έχουμε συνεργαστεί με ένα μπασίστα οποίος είναι ιδιαίτερη περίπτωση κτλ... Κυρίως έχω ακούσει πολύ θετικά λόγια από τον '''Milcho Leviev''' τον πιανίστα, οποίος είναι Βούλγαρος στην καταγωγή και ζει από τις αρχές της δεκαετίας του 70 στο Λος Άντζελες. Έχει πάρει δύο Grammy και είναι εξαιρετικός μουσικός, πιανίστας και εξαιρετικός κλασσικός συνθέτης. Με αντιμετώπισε ιδιαίτερα σε μια συναυλία στη Βουλγαρία και κατά καιρούς έχει εκφράσει τις απόψεις του σχετικά με το τι πιστεύει για μένα.

'''- Έχω την αίσθηση βλέποντας σε ότι όταν μιλάς για τον εαυτό σου, αισθάνεσαι κάπως άβολα. '''

- Ε ναι, σαφώς και αισθάνομαι άβολα και ο οποιοσδήποτε θα αισθανόταν άβολα να μιλά για τον εαυτό του, οπότε σε αυτή την περίπτωση, το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι πολλές φορές διάφορες πληροφορίες που έχουν κάποια βάση, μεταβάλλονται και μεταφέρονται από στόμα σε στόμα. Έχω ακούσει κι άλλα αστεία, όπως ότι το μπάσο μου, αυτό που έχει μια κουφάλα δέντρου, μου το χάρισε ο Jaco Pastorius και μάλιστα κάποιοι λένε ότι το δάγκωσε και άλογο γι’ αυτό έχει αυτή την κουφάλα.

'''- Γιώτη, ευχαριστούμε πάρα πολύ γι αυτή τη συνέντευξη!'''<br />
<br />
[[Category: Συνεντεύξεις]]